Lathyrus sylvestris L. [🔉 la·ty·rus syl·wes·tris]

Bylina. Kłącza długie, pełzające. Pędy pokładające się lub pnące się, 60-200 (400) cm długości. Łodyg nagie, kanciaste, ze skrzydełkami 2-4 mm szerokości; brzeg oskrzydlenia gładki w dotyku.

Wszystkie liście z jedną parą listków (1) 5-20 (40) mm szerokości, z 3-5 równoległymi nerwami. Oś liścia wąsko oskrzydlona (skrzydełka 0.5-1.5 mm szerokości), zakończona wąsem czepnym. Ogonek liściowy i przylistki znacznie węższe niż oskrzydlona łodyga. Przylistki półsercowate, 5-12 (18) mm długości.

Kwiatostan tylko nieco dłuższy do wspierającego go liścia, z (2) 4-7 (9) kwiatami. Dolne ząbki kielicha krótsze lub równie długie jak rurka. Korona od żółtozielonej czerwono nabiegłej do różowej, 13-18 (20) mm długości. Żagielek po górnej stronie zazieleniały.

Strąki nagie. Znaczek zajmuje 2/5-1/2 obwodu nasiona.

Kwitnienie od (czerwca)lipca do sierpnia.

Skraje lasów, zarośla, suche murawy, przydroża. Preferuje głębokie gleby nawapienne, stanowiska suche, ciepłe, nasłonecznione lub częściowo ocienione.

Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla: