| ||||
|
Często sadzony i dziczejący krzew ozdobny.
Krzew.
Gatunek wyróżniający (D.) dla:
Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.
Inwazyjność i/lub kategorie obcego elementu flory /Tokarska-Guzik (2012) [234]/:
• zadomowiony, inwazyjny
• inwazyjny regionalnie
• kenofit
• Pochodzenie: Europa południowo-zachodnia i Azja wschodnia
• Czas przybycia na teren Polski: 1847r. (introdukcja), 1862r.
• Kategoria inwazyjności: I (niska) 10pkt.: chwast segetalny lub ruderalny, może występować masowo, głównie na siedliskach antropogenicznych albo gatunek potencjalnie inwazyjny ale obecnie zajmujący niewielki obszar lub mające niewielką liczbę stanowisk w Polsce
• Zagrożenia: ekologiczne (zauważalne)
• Zasięg regionalny (występuje w dwóch i większej liczbie regionów lub województw)
• Populacje: występują na przeważającym obszarze Polski, jest wiele rozproszonych stanowisk o umiarkowanej liczbie osobników lub duża liczba stanowisk o charakterze większych skupień
• Dynamika: utrzymuje się na dotychczasowych stanowiskach
• Kolonizuje siedliska/zbiorowiska: głównie antropogeniczne ale z możliwością wejścia w częściowo przeobrażone lub o charakterze naturalnym
• Wnika do siedlisk/zbiorowisk: antropogenicznych · częściowo przeobrażonych · o charakterze naturalnym
• Główne typy siedlisk będących przedmiotem zainteresowania Wspólnoty, do których wnika:
· 6210 — murawy kserotermiczne (Cl. Festuco-Brometea i ciepłolubne murawy z Asplenion septentrionalis-Festucion pallentis); priorytetowe "gdy występują na nich ważne stanowiska storczyków"
• Zagrożenie dla różnorodności biologicznej w przypadku zadomowienia na obszarach cennych przyrodniczo:
- gdzie stwarza zagrożenie: Mezofilne zarośla i obszary chronione.
- powód uprawy: Uprawiany na terenach silnie zdegradowanych i/lub rekultywowanych (nasypy, hałdy). Tworzy gęste, nieprzebyty zarośla; ma niskie wymagania, jest odporny na suszę. Miododajny. Owoce są jadalne („owoce goji”).
- przypadki spontanicznego rozprzestrzeniania się: Od drugiej połowy XIX w., na rozproszonych stanowiskach w wielu regionach kraju.
- zalecenia: Wyłączenie z uprawy na terenach leśnych i ograniczenie stosowania na terenach do nich przylegających.
• zadomowiony, inwazyjny
• inwazyjny regionalnie
• kenofit
• Pochodzenie: Europa południowo-zachodnia i Azja wschodnia
• Czas przybycia na teren Polski: 1847r. (introdukcja), 1862r.
• Kategoria inwazyjności: I (niska) 10pkt.: chwast segetalny lub ruderalny, może występować masowo, głównie na siedliskach antropogenicznych albo gatunek potencjalnie inwazyjny ale obecnie zajmujący niewielki obszar lub mające niewielką liczbę stanowisk w Polsce
• Zagrożenia: ekologiczne (zauważalne)
• Zasięg regionalny (występuje w dwóch i większej liczbie regionów lub województw)
• Populacje: występują na przeważającym obszarze Polski, jest wiele rozproszonych stanowisk o umiarkowanej liczbie osobników lub duża liczba stanowisk o charakterze większych skupień
• Dynamika: utrzymuje się na dotychczasowych stanowiskach
• Kolonizuje siedliska/zbiorowiska: głównie antropogeniczne ale z możliwością wejścia w częściowo przeobrażone lub o charakterze naturalnym
• Wnika do siedlisk/zbiorowisk: antropogenicznych · częściowo przeobrażonych · o charakterze naturalnym
• Główne typy siedlisk będących przedmiotem zainteresowania Wspólnoty, do których wnika:
· 6210 — murawy kserotermiczne (Cl. Festuco-Brometea i ciepłolubne murawy z Asplenion septentrionalis-Festucion pallentis); priorytetowe "gdy występują na nich ważne stanowiska storczyków"
• Zagrożenie dla różnorodności biologicznej w przypadku zadomowienia na obszarach cennych przyrodniczo:
- gdzie stwarza zagrożenie: Mezofilne zarośla i obszary chronione.
- powód uprawy: Uprawiany na terenach silnie zdegradowanych i/lub rekultywowanych (nasypy, hałdy). Tworzy gęste, nieprzebyty zarośla; ma niskie wymagania, jest odporny na suszę. Miododajny. Owoce są jadalne („owoce goji”).
- przypadki spontanicznego rozprzestrzeniania się: Od drugiej połowy XIX w., na rozproszonych stanowiskach w wielu regionach kraju.
- zalecenia: Wyłączenie z uprawy na terenach leśnych i ograniczenie stosowania na terenach do nich przylegających.
wybrane okazy · selected collections ⇈
#4
leg. Marek Snowarski
#10
leg. Barbara Łotocka
#2
leg. Jarosław Makowski
/Schw. Alb, Niemcy/
#2
leg. Antoni Mielnikow
/okolice Racławic/
właściwości i zastosowanie
⇈
🌱
Krzew może być używany do tworzenia niezbyt wysokich, 1-2m wysokości, żywopłotów nieformowanych.
Niedojrzałe jagody trujące, pozostałe części słabo trujące. Zatrucia są spowodowane przez alkaloidy zbliżone działaniem do atropiny, obecne w większej ilości w niedojrzałych owocach. Występują zaburzenia żołądkowo-jelitowe. U zwierząt opisywano zatrucia śmiertelne.
zieleń miejska • na żywopłot nieformowany, obronny
krzewy liściaste • "kolczaste/kłujące" • liście sezonowe
🌿 ozdobne liście • ozdobne owoce • trująca • roślina lecznicza
wymagania i uprawa
⇈
🌸
🔆 miejsce: ☀ słoneczne • ⛅ półcieniste • toleruje warunki miejskie
💧 woda: gleba przeciętnie wilgotna (świeża) • gleba dostatecznie wilgotna • znosi suszę • gleba stale wilgotna do podmokłej
☷ gleba: niskie wymagania • znosi zasolenie
Wymagania (optimum rozwoju/konkurencyjności na naturalnych stanowiskach wg ekologicznych liczb wskaźnikowych): światło — pełne słońce • woda — gleba sucha lub gleba przeciętnie wilgotna • próchnica — gleba mineralno-próchnicza, zasobna w humus • ciepło — miejsce przeciętnie ciepłe lub miejsce wybitnie ciepłe • zwięzłość — gleba lekka, piaszczysta lub gleba średnio zwięzła lub gleba ciężka, gliniasta • żyzność — podłoże umiarkowanie żyzne lub podłoże żyzne
⇈ 🌱 🌸
nomenklatura, etymologia ℹ️ ⇈
poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Lycium barbarum [🔉 ly·ci·um bar·ba·tum] • Lycium halimifolium · Lycium vulgare [🔉 * wul·ga·re] · Lycium barbarum • (pl) kolcowój zwyczajny · kolcowój szkarłatny
-foliūs, -a, -um; -foliatūs, -a, -um
(lat., subst., n)
— przyrostek od folium, -i n. (liść);
częsty drugi człon w przymiotnikach złożonych -folius,-a,-um ("-listny");
częsty w epitetach gatunków np. angustifolius (wąskolistny), cordifolia (sercolistna), alternifolium (różnolistne), ilicifolius (o liściach jak dąb ostrolistny) lub unifolius (jednolistny)
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji