|
cechy charakterystyczne
3D
Jednoroczne, krótkotrwałe rośliny, 10-50 cm wysokości; zwykle nagie, ciemnozielone, rzadziej pajęczynowato owłosione.
Wszystkie niełupki gęsto, przylegająco owłosione.
Częsty chwast upraw ogrodowych, okopowych i innych nawożonych obornikiem. Poza tym przydroża, miejsca ruderalne, skraje lasów. Preferuje gleby wilgotne, żyzne, dobrze znosi zasolenie.
Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:
Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.
Inwazyjność i/lub kategorie obcego elementu flory /Tokarska-Guzik (2012) [234]/:
• zadomowiony
• archeofit
• Pochodzenie: zachodni rejon śródziemnomorsko-atlantycki
• Czas przybycia na teren Polski: nieznany
• Wnika do siedlisk/zbiorowisk: antropogenicznych
• zadomowiony
• archeofit
• Pochodzenie: zachodni rejon śródziemnomorsko-atlantycki
• Czas przybycia na teren Polski: nieznany
• Wnika do siedlisk/zbiorowisk: antropogenicznych
wybrane okazy · selected collections ⇈
#3
leg. Marek Snowarski
/Wrocław, os. Nowy Dwór, teren przy rz. Ślęza/
#5 #4 3D
leg. Marek Snowarski
/Wrocław/
#1
leg. Konrad Kaczmarek
/woj. łódzkie, pow. sieradzki, Sieradz/
/siewka/
#3
leg. Piotr Grzegorzek
/woj. śląskie, Jaworzno, Bory, ulica Podgórska/
właściwości i zastosowanie
⇈
🌱
Korzeń trujący, pozostałe części rośliny słabo trujące. Zatrucia zwykle przypadkowe w wyniku spożycia części rośliny lub picia "herbatek" ziołowych. Czynnikiem toksycznym są alkaloidy pirolizydynowe, m.in. senecjonina. Ma działanie hepatotoksyczne oraz drażniące przewód pokarmowy. Objawy zatrucia występują po kilku dniach lub tygodniach.
