Spergula arvensis L. [🔉 * ar·wen·sis]

Roślina jednoletnia, szarożółtozielona do ciemno oliwkowozielonej.

Liście w pozornych okółkach złożonych z kilku silnie zbliżonych do siebie liści naprzeciwleglych, poszczególne nibyokółki są rozdzielone długimi międzywęźlami.

Kwiatostanem jest luźna wierzchotka; szypułki kwiatów ±gęsto gruczołowato owłosione, 10-25 mm długości, cienkie, po kwitnieniu ostro odgięte w dół.

Płatków korony 5; płatki niemal okrągłe, eliptyczne, odwrotniejajowate ±długości kielicha lub nieco od niego dłuższe.

Szyjek słupka 5. Pręcików (5)7-10(11).

Wyróżnia się kilka podgatunków, ujmowanych także w randze osobnych gatunków. Oprócz typowego, pospolitego, podgatunku, pozostałe są bardzo rzadkie lub wymarłe. Są to dawne pastewne rośliny uprawne lub związane są z obecnie niemal zanikłymi uprawami lnu.

Pospolicie na terenie całego kraju na niżu i w niższych położeniach górskich. Na glebach ubogich, kwaśnych (nie znosi wapnia), piaszczystych, częsty chwast upraw.

Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:

Gatunek wyróżniający (D.) dla:

Łupina nasienna z maczugowatymi wyrostkami, na obwodzie ok. 120 brodawek.

Pospolity gatunek na odkrytych, kwaśnych, ubogich glebach niżu i niższych położeń górskich. Częsty chwast upraw.

Łupina nasienna płytko dołkowana lub gładka.

Dawna roślina uprawiana na ubogich glebach (w Czechach i na Śląsku do początku XIX wieku, sporadycznie i w drugiej połowie XXw. [71.2]) jako roślina pastewna.

Łupina nasienna z maczugowatymi wyrostkami.

Dawna roślina uprawiana na ubogich glebach (w Czechach i na Śląsku do początku XIX wieku, sporadycznie i w drugiej połowie XXw. [71.2]) jako roślina pastewna. Także chwast w uprawach lnu. Obecnie prawdopodobnie wymarła.

Łupina nasienna drobno punktowana lub gładka. Rośliny wysokie, do 60cm.

Liście od spodu nie mają podłużnej bruzdy. Kwitnie i owocuje wczesną wiosną. Jego nasiona są soczewkowate, spłaszczone (0.3-0.4mm grubości), z oskrzydleniem 0.3-1.0mm szerokości.