Trifolium dubium (koniczyna drobnogłówkowa)

opis

cechy diagnostyczne w kluczu:koniczyny o drobnych główkach, żółtych kwiatach kl 1840 ↔ Trifolium dubium vs. Medicago lupulina (porównanie koniczyny drobnogłówkowej i lucerny nerkowatej)

Rośliny jednoroczne. Pędy pokładające się lub wznoszące się, wiotkie, (8)10-25(40)cm wysokości, zwykle bogato rozgałęzione w nasadzie, odlegle owłosione lub nagie.

space

Kwiatostany liczne, wyraźnie wyrastają z kątów liści; niezbyt bogate, z (3)7-10(20) kwiatami, ±kuliste.

space

Kwitnienie maj-wrzesień.

występowanie

Takson rodzimy lub trwale zadomowiony. ^[491]

wystepowanie - Trifolium dubium (koniczyna drobnogłówkowa)

ekologiczne liczby wskaźnikowe Trifolium dubium (koniczyna drobnogłówkowa)

Pastwiska, łąki, przydroża i pola, gleby obojętne i do zasadowych, żyzne, dostatecznie wilgotne.

Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:

Gatunek wyróżniający (D.) dla:

Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.

wybrane okazy · selected collections ⇈

02 05 12 - 7
leg. Marek Snowarski
/dolina rz. Bystrzycy k. Wrocławia/

02 05 30 - 10
leg. Marek Snowarski
/dolina Bystrzycy, las liściasty/

sm.090513-5
leg. Michał Smoczyk, msmoczyk at wp pl
/Równina Torzymska, Starościn/

nomenklatura, etymologia ℹ️ ⇈

poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie

Trifolium dubium Sibth. [🔉 tri·fo·li·um *] • Chrysaspis dubia (Sibth.) Desv. • (pl) koniczyna drobnogłówkowa · orędziw

trifolium, -ii; trifoliatus, -a, -um; trifolius, -a, -um (lat., subst., n) — rzeczownik złożony - "trójlist" - z przedrostka tri- (trzy) i -folium,-ii (liść), nazwa naukowa dla rodzaju koniczyna (Trifolium), stosowana już w starożytnej łacinie dla koniczyn i jej podobnych roślin; w epitecie gatunkowym trifolii w dopełniaczu - "koniczyny" (np. pasożytująca na niej kanianka koniczynowa (Cuscuta trifolii)); często jako przymiotnik w epitetach gatunkowych trifoliatus,-a,-um lub trifolius,-a,-um (trójlistny, trójlistkowy)

-foliūs, -a, -um; -foliatūs, -a, -um (lat., subst., n) — przyrostek od folium, -i n. (liść); częsty drugi człon w przymiotnikach złożonych -folius,-a,-um ("-listny"); częsty w epitetach gatunków np. angustifolius (wąskolistny), cordifolia (sercolistna), alternifolium (różnolistne), ilicifolius (o liściach jak dąb ostrolistny) lub unifolius (jednolistny)

literatura · references

specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈