atlas-roslin.pl

korzeń

korzeń

lat. radix; ang. root; niem. Wurzel; cz. kořen;
Dolna, w typowym przypadku podziemna i rosnąca w dół część osi rośliny (lat. axis descdendens); druga, górna część roślin osiowych to łodyga). Służy do przytwierdzenia rośliny do podłoża i do pobierania wody oraz soli mineralnych z roztworu glebowego.

space

Od pędów podziemnych (np. rozłogów, kłączy) korzeń odróżnia się brakiem elementów typowych dla pędu tj. przekształconych łuskowato liści i pączków. Ma też odmienną od łodygi pierwotną i wtórną budowę anatomiczną.

space

korzeń główny (pierwotny)

lat. palaris; ang. tap root; niem. Pfehlwurzel;

system korzeniowy palowy

ang. primary root
Korzeń główny (korzeń pierwotny) rozwija się bezpośrednio z korzenia zarodkowego; stanowi dolną część osi rośliny. Zwykle jest gruby, skierowany prosto w dół; często znacznej długości. Wraz z odchodzącymi od niego korzeniami bocznym tworzy system korzeniowy palowy.

space

system korzeniowy wiązkowy

lat. radices fibrosae; ang. fibrous roots; cz. kořeny svazčité
System korzeniowy wiązkowy składa się z wielu równorzędnych, podobnej grubości, korzeni przybyszowych, rozchodzących się pod mniejszym lub większym kątem od podstawy łodygi. Taki system korzeniowy tworzą np. trawy (Poaceae) u których wcześnie zanika korzeń główny a w jego miejsce tworzą się liczne korzenie przybyszowe.

korzeń przybyszowy

lat. adventiva; ang. adventitious root; niem. Adventivwurzel; cz. adventivni kořen
Digitaria sanguinalis (palusznik krwawy)
3D
korzenie przybyszowe wyrastające z kolanka palusznika krwawego (Digitaria sanguinalis)
Korzenie przybyszowe to dodatkowe korzenie tworzące się na łodydze często w miejscu gdzie łodyga styka się z podłożem.

space

korzeń szkarpowy (korzeń deskowy)

lat. radix planciformis, radix tabuliformis; ang. buttress; ros. досковидный корень; slo. doskovitý koreň;
Ulmus laevis (wiąz szypułkowy)
wiąz szypułkowy (Ulmus laevis) · pień starego drzewa
Carpinus betulus (grab pospolity)
grab pospolity (Carpinus betulus)
Korzenie szkarpowe (deskowe) zwiększają wytrzymałość mechaniczną pnia na złamanie przy nasadzie. Są to korzenie boczne, silnie rozrośnięte w pionie, w formę wydłużona i przy tym stosunkowo cienką.

space

Analogiczną funkcję mechaniczną, wzmocnienia odporności na siły łamiące, spełniają rozrośnięte, wychodzące przy pniach częściowo ponad powierzchnię gleby (ale nie spłaszczone dwubocznie) korzenie boczne i/lub zgrubienie nasadowej części pnia.

ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji