Glycerietum maximae - szuwar mannowy

Szuwar tworzony przez mannę mielec (Glyceria maxima), zwykle jednogatunkowy, umiarkowanie wysoki (100-200cm).

space

Zbiorowisko jest bardzo pospolite na terenie całego kraju. Bywa użytkowane kośnie, dając duży plon paszy pośledniej jakości^[49].

statusy wg /Ratyńska et al. (2010)^[229]/: syngeneza: zbiorowisko naturalne auksochoryczne • rozpowszechnienie: pospolite • stan zagrożenia: niezagrożone • siedliska N2000: 1150!priorytetowe ^ds - laguny przybrzeżne /zalewy i jeziora przymorskie/

Większość syntaksonów wg /Matuszkiewicz W. (2001)^[14]/ i/lub /Ratyńska et al. (2010)^[229]/. Oznaczenie przypisem lub kolorowym kodem wskazuje źródło takich elementów jak nazwa główna, synonimy, gatunki diagnostyczne; 🟡/Ratyńska et al. (2010)^[229]/; 🔵/Matuszkiewicz W. (2001)^[14]/; 🟢[229] i [14]; 🟠inne Br.-Bl.; 🔸Cocktail. Przypadki bardziej złożone są opatrzone notką; zobacz też specyfikację użytych publikacji.

charakterystyczna kombinacja gatunków zgrupowania (ChSC zgr.) Ass. Glycerietum maximae

syntetyczne, tekstowe, zestawienie taksonów tworzących charakterystyczną kombinację gatunków tego syntaksonu jest dostępne po zalogowaniu się do w Pełnej Wersji atlasu (prawy górny róg strony)

gatunki charakterystyczne zespołu (ChAss.) Ass. Glycerietum maximae

ChCl.ChAss.

🟢 

Glyceria maxima (manna mielec) [dominujący]

🟡/Ratyńska et al. (2010)^[229]/; 🔵/Matuszkiewicz W. (2001)^[14]/; 🟢[229] i [14]; 🟠inne Br.-Bl.; 🔸Cocktail

gatunki charakterystyczne syntaksonów nadrzędnych zgrupowania Ass. Glycerietum maximae

razem z wymienionymi wyżej gatunkami charakterystycznymi i wyróżniającymi budują charakterystyczną kombinację gatunków tego syntaksonu (uwaga: gatunki wyróżniające jednostek nadrzędnych nie wchodzą do ChSC, więc ich nie pokazujemy w poniższym zestawieniu)