Brassica oleracea L. var. botrytis L.

Częścią jadalną jest silnie zgrubiała, rozgałęziona, przekształcona, pokryta tkanką merystematyczną górna część pędu zwana różą. Po około dwóch tygodniach od jej wykształcenia zaczyna się ona różnicować na wydłużające się pędy tworzące następnie kwiatostan.

Wartość kaloryczna jest niska, wynosi 15-24kcal/100g. W porównaniu do kapusty głowiastej kalafior ma mniej włókna, jest delikatniejszy i lepiej strawny. Zawiera nieco większą ilość witamin i soli mineralnych. Zawartość białka 1.1-2.4g/100g, tłuszczu 0.2g/100g, węglowodanów 2.1-2.6g/100g.

Kalafior można uprawiać z rozsady lub (rzadko) z siewu do gruntu na miejsce stałe. Uprawa z rozsady w wariancie polowym jest możliwa w trzech terminach:

• letnia (odmiany o średnim okresie wegetacji) - wysiew na rozsadę przeprowadza się w pierwszej i drugiej dekadzie marca; produkcja rozsady trwa 30-40 dni; wysadza się w kwietniu,

Rozsadę przygotowuje się w zależności od okresu uprawy przez siew od połowy stycznia do czerwca. Nasiona najlepiej kiełkują w temperaturze 15-20°C. Skiełkowane siewki należy prowadzić w temperaturze ok. 15°C, przy zapewnieniu maksimum światła.

Rozsada powinna mieć 4-5 liści, być krępa, ciemnozielona, 10-16 cm wysokości. Nie należy zbyt długo przetrzymywać rozsady, bo roślina może przedwcześnie zacząć przechodzić w fazę generatywną (szczyt pędu spłaszcza się, rozszerza i dzieli).

Można też uprawiać w szklarniach ogrzewanych lub nie, pod folią, w inspektach itp. Pozwala to uzyskać plon wcześniejszy niż przy uprawie gruntowej. Uprawę prowadzi się w temperaturze przekraczającej 10°C przez okres 10-12 tygodni od wysadzenia rozsady.

Rozsadę sadzi się w rozstawie 70 × 50-60 cm lub 50 × 40 cm. Odpowiednio głęboko tak aby wspomóc rozwój korzeni przybyszowych.

O ile dana odmiana nie ma liści ułożonych tak aby osłaniały różę przed światłem, to należy załamywać liście nad różą.

Kalafiora nie należy uprawiać po sobie ani po innych warzywach kapustnych.

Jako przedplon dla odmian kalafiorów o krótkim okresie wegetacji w uprawie jesiennej można uprawiać np. wczesne ziemniaki, groch na strąki lub zielone ziarno.

Współrzędnie można uprawiać sałatę lub kalarepę.

Kalafior ma szczególnie wysokie wymagania glebowe. Gleba powinna być zasobna i bogata w próchnicę, o odczynie zbliżonym do obojętnego i o korzystnych stosunkach wodnych.

Najlepiej rośnie w temperaturach umiarkowanych, nie przekraczających 20°C. Zaczyna wzrost przy temperaturze 6-8°C. Krótkie spadki temperatury poniżej zera nie są szkodliwe. W długotrwałych zbyt wysokich lub nadmiernie niskich temperaturach wykształcają się różne gorszej jakości, o mechatej lub ziarnistej powierzchni lub poprzerastane liśćmi.

Wymagania świetlne są bardzo wysokie. Jednak nadmiar światła w okresie wiązania róż jest przyczyną ich żółknięcia.

Zbiór przeprowadza się gdy różne osiągną dojrzałość użytkową. Nie należy opóźniać zbioru bo róże szybko tracą zwięzłość a powierzchnia staje się gruzełkowata. Jesienią można zbierać także nie zważając na lekkie przymrozki. Późne odmiany kalafiora znacznie dłużej otrzymują wartość użytkową.

W temperaturze zbliżonej do zera stopni i przy wysokiej wilgotności można je przechowywać do dwóch miesięcy. Lepiej się przechowują gdy pozostawi się liście okrywowe.

Poszczególne odmiany różnią się długością okresu wegetacji. Dla odmian wczesnych od wysadzenia rozsady do zbioru wynosi ona 55-70 dni, średnio wczesne 70-85 dni, średnio późne 85-100 dni, późne ponad 100 dni.

W czekliście [24] jest podany takson Brassica cretica Lam. (kapusta kreteńśka) ssp. botrytis (L.) O. Schwarz (brokuł, kalafior).