| ||||||||||
| ||||||||||
opis
Wysoki krzew lub niskie drzewo (4-8 m); korona gęsta, szeroka; gałęzie cienki i zwisające. Młode pędy i liście pokryte białym do szarego kutnerem.
Owoce drobne, 2-3 cm średnicy, zielone, bardzo twarde, dojrzewają dopiero późną jesienią.
⇈
🌱
Do sadzenia pojedynczo. Ozdobę stanowi biało-szare zabarwienie liści i młodych pędów oraz zwisły pokrój. W uprawie często w formie szczepionej piennej. W polskich ogrodach o charakterze śródziemnomorskim stanowi substytut drzewa oliwki (nie zimującej w gruncie); z uwagi na wąskie, srebrzyste liście i przystosowanie do suchych stanowisk, dość udatnie je imituje.
Ponieważ kwitnie równocześnie z rozwojem liści, kwiaty nie są zbyt zauważalne.
wymagania i uprawa
Pochodzi z Kaukazu i Azji Mniejszej.
Wymaga pełnego nasłonecznienia. Bez większych wymagań do gleby, znosi suszę. Mrozoodporna.
⇈ 🌱 🌸
odmiany uprawne (#1) ⇒ analiza dostępności roślin i nasion
| ▫ | ‘Pendula’ |
wybrane okazy · selected collections ⇈
#2
leg. Paweł Kalinowski
/Warszawa, cmentarz żołnierzy radzieckich/
#1
leg. Paweł Kalinowski
/Arboretum w Rogowie/
#7
leg. Jarosław Makowski
/ogrody świata, DE Berlin/
/cv. Pendula/
ten gatunek tworzy mieszańca:
nomenklatura, etymologia ℹ️ ⇈
poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Pyrus salicifolia [🔉 py·rus *] • (pl) grusza wierzbolistna
-foliūs, -a, -um; -foliatūs, -a, -um
(lat., subst., n)
— przyrostek od folium, -i n. (liść);
częsty drugi człon w przymiotnikach złożonych -folius,-a,-um ("-listny");
częsty w epitetach gatunków np. angustifolius (wąskolistny), cordifolia (sercolistna), alternifolium (różnolistne), ilicifolius (o liściach jak dąb ostrolistny) lub unifolius (jednolistny)
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji