Rodzaj bogaty w gatunki, ogółem liczy ich ok. 400. W Polsce na terenie całego kraju występują dwa rodzime gatunki dębów: częstszy dąb szypułkowy (Quercus robur), o żołędziach umieszczonych na długich szypułkach i krótkoogonkowych liściach i rzadszy dąb bezszypułkowy (Quercus petraea) o żołędziach siedzących i dłuższych ogonkach liści oraz ich mieszaniec.
Stosunkowo często możemy spotkać gatunki importowane, w tym zwłaszcza uprawiany w lasach i rozsiewający się samorzutnie dąb czerwony (Quercus rubra).
Quercus sessiliflora Salisb. · Quercus sessilis Ehrh. · takson rodzimy lub trwale zadomowiony[491]
liście
Liście siedzące lub na bardzo krótkim ogonku.
Nasada blaszki liściowej sercowata do uszkowatej.
Żyłki boczne zwykle dochodzą do końca klap i do wcięć między nimi.
Wcześniejszy wiosenny rozwój liści.
Liście z wyraźnym ogonkiem, ponad 1cm długim.
Nasada blaszki liściowej klinowata lub zaokrąglona.
Żyłki boczne zwykle dochodzą jedynie do końca klap (do wcięć nie dochodzą).
Późniejszy wiosenny rozwój liści.
· Klapy i zęby liścia ± długo zaostrzone, wyciągnięte w dłuższe lub krótkie ostki lub podobne twory.
Klapy wąskie, wcięcia głębokie, znacznie większa jak do połowy szerokości blaszki.
· Endokarp (wewnętrzna strona łupiny nasiona) filcowato owłosiony.
· Gatunki obce. Owoce dojrzewają w drugim roku.
· Pączki w górnej połowie krótko białawo omszone.
· Liście spodem jasnozielone, zupełnie nagie lub z niewyraźnymi kępkami włosków w kątach żyłek;
klap 3 (4) pary, górna krawędź klapy odchodzi o osia liścia po kątem ostrym.
· Drzewo o dobrze oczyszczającej się koronie.
pień z charakterystycznymi uschniętymi gałęziami przy pniu
· Pędy cienkie, zwisłe; podobnie końce gałęzi.
· Gałęzie i pnie z licznymi krótkimi ulistnionymi pędami; drzewo słabo oczyszcza się z suchych gałęzi.
· Liście 8-12 cm długości;
obustronnie czysto zielone z 2-4 parami klap, ich górna krawędź odstaje od osi liścia ± pod kątem prostym.
· Pędy grubsze, nie zwisłe.
· Drzewo dobrze oczyszczające się z gałęzi.
· Liście 12-25 cm długości z 3-6 parami klap;
z wierzchu ciemnozielone, spodem jaśniejsze bardziej żółtawe.
· Ząbki i klapy po części tępe ale zakończone krótką, jakby nasadzoną, ostką.
· Miseczki z kędzierzawo odstającymi równowąskimi łuskami.
· Przylistki trwałe, obejmują pączki.
· Ząbki i klapy tępe lub zaostrzone ale nie wyciągnięte ostkowato i bez nasadzonej ostki.
· Miseczki z drobnymi łuskami, przylegającymi lub nieco odstającymi,
lub tylko najwyższe łuski silnie wydłużone (dąb wielkoowocowy (Quercus macrocarpa)).
· Ogonki liściowe krótkie, ok. 5 mm długości lub liście prawie siedzące;
nasada blaszki sercowata, z uszkami po bokach ogonka liściowego.
· Szypułki owocostanów długie.
syn. Quercus sessiliflora Salisb. · Quercus sessilis Ehrh. · takson rodzimy lub trwale zadomowiony [491]
Lasy, brak na północnym-wschodzie Polski.
po zalogowniu, w pełnej wersji atlasu, jest tu dodatkowa, zwarta, wersja klucza - wygodna w użyciu gdy chcemy szybko zorientować się w jego strukturze lub znamy już klucz i chcemy szybciej dojść do celu; przycisk logowania jest w prawym górnym rogu strony
Rodzaj obfitujący w gatunki, liczy ich kilkaset. Z nich tylko kilkanaście, głównie północnoamerykańskich, nadaje się do uprawy w naszym klimacie.
Walorem ozdobnym jest przede wszystkim silny pokrój, najlepiej eksponowany u drzew rosnących samotnie. Nadają się też do tworzenie dużych grup z innymi liściastymi. Wzrost powolny ale drzewa długowieczne.
Do czasu wprowadzenia na szeroką skalę uprawy ziemniaków, lasy i nasadzenia dębowe były w Europie powszechnie użytkowane jako pastwiska dla świń. W wyniku takiej eksploatacji tworzyły się charakterystyczne świetliste dąbrowy.
💧 woda: gleba przeciętnie wilgotna (świeża) • gleba dostatecznie wilgotna • gleba stale wilgotna do podmokłej
Wzrost powolny. Wymagania wodne różne w zależności od gatunku, od znoszących suche stanowiska do rosnących na glebach podmokłych.
Głównie rozmnażane z nasion. Te należy wysiewać jesienią po zbiorze lub wiosną przechowywane w wilgotnym piasku, tak aby nie przeschły (przeschnięte tracą siłę kiełkowania). Wysiewy należy zabezpieczyć przed gryzoniami i ptakami. Wysiewa się na głębokość ok. 3.5 cm. Dla otrzymania rozbudowanego systemu korzeniowego (z natury jest on palowy, rozbudowany ułatwia przesadzanie) zaleca się kilkukrotne przesadzanie siewek lub podcinanie korzeni.
‘Crimson Spire’ — kolumnowa; jesienią liście czerwone; USDA 5a
▫
‘Mme Aimée Camus (Q. ×hickelii)’ — korona regularna szerokostożkowata, zwarta; liście duże, regularnie klapowane; USDA 5b
○
‘Monument’ — szerokokolumnowa odmiana polska w typie 'Fastigiata'; liście duże, nieco skórzaste, owłosione, błyszczące, spodem jaśniejsze; pędy sztywniejsze, ± owłosione; odporna na mączniaka; USDA 5b; prawdopodobnie mieszaniec dębu szypułkowego (Quercus robur) 'Fastigiata' i dębu kaukaskiego (Quercus macranthera)
symbolami ◼ ◕ ◑ ◔ ○ ▫ pokazano częstość występowania odmiany w ofercie handlowej, od najwyższej do najniższej; nazwy na żółtym tle są linkowane do własnej strony odmiany
