Quercus coccinea (dąb szkarłatny)
Quercus coccinea (dąb szkarłatny)
Quercus coccinea (dąb szkarłatny)
Quercus coccinea (dąb szkarłatny)
XL
Quercus coccinea (dąb szkarłatny)

cechy charakterystyczne

cechy diagnostyczne w kluczu:Quercus (dąb)kl 3721
Drzewo o dobrze oczyszczającej się, kulistej koronie. Kora gładka, szara, wewnętrzne jej warstwy czerwone. Jednoroczne pędy pomarańczowobrązowe. Pączki w górnej połowie krótko białawo omszone.

space

Żołędzie na krótkich trzoneczkach, kulistojajowate, do połowy ukryte w miseczce. Endokarp (wewnętrzna strona łupiny nasiona) filcowato owłosiony. Owoce dojrzewają w drugim roku.

właściwości i zastosowanie

wymagania uprawowe Quercus coccinea (dąb szkarłatny)
Takson uprawiany. [491]
🌱
Pochodzi ze wschodu Ameryki Północnej, gdzie rośnie na glebach suchych i piaszczystych. Młode drzewa mogą przemarzać. Do uprawy w zachodniej połowie Polski.

space

wymagania i uprawa

🌸
❄️ zimowanie: strefa mrozoodporności 6b

🌱 🌸

odmiany uprawne (#3) ⇒ analiza dostępności roślin i nasion

bez odmiany
‘Fastigiata Campanile’ — wąskokolumnowa; liście jesienią szkarłatne
‘Splendens’ — selekt wyjątkowo intensywnie wybarwiony jesienią
symbolami ◼ ◕ ◑ ◔ ○ ▫ pokazano częstość występowania odmiany w ofercie handlowej, od najwyższej do najniższej; nazwy na żółtym tle są linkowane do własnej strony odmiany

wybrane okazy · selected collections

#3
js.120606-1
leg. Jacek Soboń
/Arboretum Przelewice/

nomenklatura, etymologia ℹ️

poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Quercus coccinea Moench [🔉 kwer·kus *](pl) dąb szkarłatny
quercus, -ūs (lat., subst., f) — łacińska nazwa niektórych dębów, zwłaszcza (rodzimych dla Polsk): dębu szypułkowego (Quercus robur), dębu bezszypułkowego (Quercus petraea) i dębu omszonego (Quercus pubescens)
literatura · references
specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji