Ubogie florystycznie zbiorowisko o charakterystycznej fizjonomii, niekępkowej strukturze, tworzone przez dominujące skupienia wełnianki pochwowatej (Eriophorum vaginatum) i warstwę mszystą zdominowaną przez nie tworzącego kępek torfowca kończystego (Sphagnum fallax).
Zbiorowiska często wtórne (np. efekt ekstensywnego wypasu) lub gdy są w podłożu ślady dopływu substancji mineralnych z podłoża[14].
statusy wg /Ratyńska et al. (2010) [229]/: syngeneza: zbiorowisko naturalne perdochoryczne • rozpowszechnienie: rzadkie • stan zagrożenia: bezpośrednio zagrożone wymarciem • siedliska N2000: 7110!priorytetowe ds,ds2 - torfowiska wysokie z roślinnością torfotwórczą (żywe) · 7120 ds,ds2 - torfowiska wysokie zdegradowane, lecz zdolne do naturalnej i stymulowanej regeneracji
Syntakson może być podany w systemie /Matuszkiewicz W. (2001) [14]/ i/lub /Ratyńska et al. (2010) [229]/. Oznaczenie przypisem lub kolorowym kodem wskazuje na jakiej podstawie zostały podane takie elementy jak nazwa główna, synonimy syntaksonu, gatunki diagnostyczne; 🟡[229]; 🔵[14]; 🟢oba źródła; 🟣(+)inne źródła. Przypadki bardziej złożone są opisane tekstem.
charakterystyczna kombinacja gatunków zespołu (ChSC Ass.) Ass. Sphagno recurvi-Eriophoretum vaginati
syntetyczne, tekstowe, zestawienie taksonów tworzących charakterystyczną kombinację gatunków tego syntaksonu jest dostępne po zalogowaniu się do w Pełnej Wersji atlasu (prawy górny róg strony)gatunki wyróżniające zespołu (DAss.) Ass. Sphagno recurvi-Eriophoretum vaginati
gatunki charakterystyczne syntaksonów nadrzędnych zespołu Ass. Sphagno recurvi-Eriophoretum vaginati
razem z wymienionymi wyżej gatunkami charakterystycznymi i wyróżniającymi budują charakterystyczną kombinację gatunków tego syntaksonu (uwaga: gatunki wyróżniające jednostek nadrzędnych nie wchodzą do ChSC, więc ich nie pokazujemy w poniższym zestawieniu)