nowe zapytania

Piotr Grzegorzek — Przypomina Pyracantha coccinea. 9.sty.23 21:12

maj — Dzięki. Szukałem pod Pyracantha coccinea i najbardzij pasuje odmiana Pyracantha coccinea Saphyr Rouge. 10.sty.23 09:58

Jacek Soboń — Liście jak u Tanacetum vulgare 9.sty.23 15:14

Piotr Grzegorzek — Phacelia tanacetifolia 9.sty.23 19:28

maj — Dzięki, była taka mizerna bez kwiatów,niby coś mi przypominająca,ale nie mogłem rozpoznać,choć ją widziałem. 9.sty.23 20:04

Piotr Grzegorzek — Młoda nerecznica - Dryopteris 7.sty.23 11:10

Piotr Grzegorzek — Nie zwróciłem na to uwagi - system atlasu już udzielił pierwszej odpowiedzi. To synonim Najas marina. Tym nie mniej ciekaw jestem jeziorka jako takiego i tej populacji. Ktoś wie cokolwiek. 21.gru.22 21:36

lukkrajewski — Kiedyś zagadywałem dr Zalewską-Gałosz o ten takson. Mianowicie na Białorusi wyróżniają czasem zarówno Najas marina, jak i Najas... major (nawet w ich Czerwonej Księdze, N. major - SE Polesie, N. marina - kiedyś pojezierza na północy). I faktycznie, widziałem tę N. major - i to jest coś makroskopowo różnego od naszych N. marina var. marina (czerwonawej, drobniejszej) - ta jest większa, grubsza, soczyście zielona (często z N. minor). Miałem tam w dużych rzekach (Berezyna, Dniepr), w Polsce nie spotkałem. Dokładne opisy taksonu Zalewskiego są też w którejś z bibliotek cyfrowych, mniej więcej odpowiadające tej N. major (=N. marina var. major). 22.gru.22 00:09

Piotr Grzegorzek — Dzięki. Tak czy owak coś jest na rzeczy. A poza tym we wspomnianej książeczce piszą o Najas flexilis - Bardzo rzadka. Podobno występuje w okolicy Olsztyna. Z kolei Najas minor - rośnie na mulistym dnie rowów i jezior. Dochodzi do 4,5 m głębokości. Spotyka się ją na Pomorzu, Warmii, Mazurach, Kujawach, w Poznańskiem i Krakowskiem. Dla Najas marina nie podano konkretnego rejonu występowania, ale uznaje się ja za gatunek stosunkowo rzadko spotykany. 22.gru.22 14:55

Piotr Kobierski — W Naszych publikacjach (P. Kobierski, R. Piotrowski, R. Ryś) Najas marina podaliśmy z 8 kwadratów ATPOL (10x10 km) w południo-zachodniej części woj. lubuskiego. W Atlasie (Zając & Zając 2001) na tym obszarze podano ten gatunek tylko z 1 kwadratu. Notowaliśmy ją w Odrze, starorzeczach Odry, Jeziorze Suchodół, w zbiornikach retencyjnych, stawie hodowlanym i rowie. Prawdopodobnie występuje częściej. 22.gru.22 19:11

Piotr Grzegorzek — Osobiście po raz pierwszy spotkałem ten gatunek w stawie Foryśka w Świętochłowicach. Pojawił się też w Zalewie Chechło w okolicy Chrzanowa. 22.gru.22 19:46

Jerzy — Jeszcze o Najas - komentarz i korekta do info w ostatniej Checkliście:
obecnie wyróżnia się równorzędne gatunki N. major i N. marina, trudne albo niemożliwe do rozróżnienia morfologicznie
Synonimy:
N. marina subsp. intermedia (1174) = N. marina (nie major!)
N. marina subsp. marina = N. major (powinna być cytacja 1175)

Literatura: Bräuchler et al. (2015) TAXON 64 (5): 1028–1030.
Rüegg et al., Hydrobiologia (2017) 784:381–395.
Rüegg et al., Aquatic Botany 153 (2019) 15–23. 4.sty.23 18:28

Piotr Grzegorzek — Azaliż oznacza to, że bez analizy DNA nie sposób będzie je odróżniać? 5.sty.23 10:54

Jerzy — mniej więcej tak, jeśli chce się mieć pewność - takie czasy nastały :( 5.sty.23 16:46

Piotr Grzegorzek — No to mamy jasność w temacie. 6.sty.23 13:44

Neurotyk — Gatunek z grupy przetacznika bluszczykowego - Veronica hederifolia agg. 4.sty.23 22:55

Piotr Grzegorzek — Stawiam na Veronica sublobata. Zbyt wielu szczegółów nie widać, ale zobaczyłem szypułki owoców, które są 3 - 7 razy dłuższe od kielicha. 5.sty.23 10:51

Konrad Kaczmarek — Gomphrena globosa 1.sty.23 15:37

Marian_NN — 5. Sierpień, nad Wdą 6. Wrzesień, Gdańsk, TPK 31.gru.22 22:18

Marcin Piątek — Liście mi nie pasują na Onagraceae 31.gru.22 14:45

Neurotyk — Cleomaceae bardziej 31.gru.22 15:10

Piotr Grzegorzek — Może nawet Cleome spinosa. 31.gru.22 18:12

Konrad Kaczmarek — ewidentnie Campanula 30.gru.22 02:12

Komar — Dziękuję za sugestię. Spontaniczny zbiór dzwonka jednostronnego w Łodzi. Torebka przypadkowo nie w tym miejscu. 30.gru.22 09:51

Andrzej Ryś — Wygląda mi na czeremchę zwyczajną 29.gru.22 23:02

Konrad Kaczmarek — Alina Urbisz 2011 Occurrence of temporarily-introduced alien plant species (ephemerophytes) in Poland - scale and assessment of the phenomenon
podaje:

Lappula deflexa (WAHLENB.) GARCKE, Fl. Nord-Mittel-Deutschl. ed. 6, 275 (1863)
Synonyms: Echinospermum deflexum (WAHLENB.) LEHM.
BE 33 – Legnica (GERHARDT 1885).
Localities given by Fiek (1881) were situated on the present territory of Czech Republic 29.gru.22 18:49

Konrad Kaczmarek — dodatkowo wzmianka tylko jako gatunek w Tokarska-Guzik i in. 2012 29.gru.22 18:50

Konrad Kaczmarek — to jest Fieka, do Gerhardta nie dotarłem 29.gru.22 19:23

maj — Widziałem na rabacie w sierpniu podobną roślinę i też nie mogłem dokładnie określić. W sieci znalazłem dwie podobne; Salvia guaranitica Black and Blue lub Salvia x hybrida Amistad. 28.gru.22 11:51

Łukasz Filipczak — wiesiołek 3.lip.22 17:22

Konrad Kaczmarek — Dwa różne nawet. Do wiesiołków potrzeba zrobić drobiazgową dokumentację i pomiary. 15.wrz.22 09:19

Albert Wiaderny — Dzień dobry, przeglądam archiwum sporo po czasie i natrafiłem na to zapytanie. Na wszystkich zdjęciach jest jeden gatunek i jest to wiesiołek czerwonołodygowy Oenothera rubricaulis. Z rosnących w Polsce podobne są Oe. acutifolia, który ma bardziej zaostrzone, w dole zatokowo wcinane liście i inny odcień czerwieni ‐ oś kwiatostanu a najczęściej również całe zalążnie są intensywnie zabarwione na burgundowy kolor. Inny gatunek z czerwoną osią kwiatostanu to Oe. fallax, który ma większe kwiaty i wyraźnie czerwono prążkowane działki kielicha (cecha po Oe. glazoviana, który jest jednym z gat. rodzicielskich). Jeśli chodzi o pomiary, to w zachodniej Europie znany jest bardzo zbliżony Oe. rubricauloides, który różni się głównie długością słupka, w Polsce jeszcze nieznaleziony. Wiesiołek czerwonokielichowy (EDIT: myślałem o czerwonołodygowym, nie czerwonokielichowym) należy do najczęstszych w Polsce wiesiołków, obok dwuletniego (Oe. biennis), a ostatnio również dziwnego (Oe. paradoxa). 7.paź.22 21:55

Piotr Grzegorzek — Jeszcze w latach 1978 - 1983 Oenothera glazioviana - wiesiołek czerwonokielichowy był gatunkiem rzadkim. W tym okresie polowałem na gatunki tego rodzaju na Płaskowyżu Rybnickim oraz w okolicy Chrzanowa. Teraz rzeczywiście pojawia się częściej, ale w zasięgu mojego podstawowego działania nie nazwał bym go pospolitym. 8.paź.22 07:17

Albert Wiaderny — Przepraszam, pomyliłem się w polskich nazwach wiesiołków. W ostatnim zdaniu miałem na myśli oczywiście wiesiołek czerwonołodygowy jako najczęstszy obok dwuletniego i dziwnego, a nie czerwonokielichowy. W. czerwonokielichowy w niektórych rejonach kraju jest stosunkowo często spotykany, jednak na pewno nie należy do roślin pospolitych i wszędzie jest nieporównywalnie rzadszy niż wiesiołek czerwonołodygowy. 16.gru.22 03:13

Piotr Grzegorzek — Dopiero co wysłuchałem tego referatu - „Badania wiesiołków (rodzaj Oenothera L.) w kontekście taksonomii integratywnej” który wygłosiła Pani dr Monika Woźniak-Chodacka z Instytutu Botaniki im. W. Szafera, Polskiej Akademii Nauk w Krakowie. Nie pamiętam wszystkich szczegółów, ale wiele wskazuje na to, że koncepcje Krzysztofa Rostańskiego (mnóstwo drobnych gatunków) mają sens. Są już pierwsze publikacje, będą kolejne. To tak na szybko. 16.gru.22 07:18

Gal_NN — Cóż, widzę że w kolejnym sezonie trzeba będzie temu rodzajowi poświęcić więcej uwagi ;) bardzo dziękuję za wszystkie odpowiedzi, bardzo dobrze że nawet po długim czasie są dopisywane nowe rzeczy.

Tworzenie wielu drobnych gatunków - zgaduję że jednak dalej zostanie nieco miejsca dla tradycyjnych ,,gatunków" i będą różne grupy z końcówką aggr. 22.gru.22 00:15

Romuald — 2 zdjecie 19.gru.22 18:08

Piotr Grzegorzek — Wskazane było by aby zdjęcia głównego bohatera były ostre. Na szczęście Holosteum umbellatum jest bardzo charakterystyczny. A poza tym jest tutaj wiechlina roczna - Poa annua. 19.gru.22 19:41

Piotr Grzegorzek — Cirsium canum. 18.gru.22 17:50

Piotr Grzegorzek — Podobny przypadek miałem w Siedlcu k. Krzeszowic. To było 29 sierpnia 2017 roku. Wówczas uznałem to za jakąś anomalię w gatunku Viola reichenbachiana. 8.gru.22 14:29

Andrzej Ryś — Ciekawy. W wyglądzie (oprócz środkowego dolnego malutkiego płatka) mają w sobie coś odmiennego w porównaniu do klasycznego fiołka leśnego. Chyba warto odwiedzić te miejsca ponownie choć sporo czasu już upłynęło. 8.gru.22 21:32

Albert Wiaderny — Jest to fiołek leśny Viola reichenbachiana - takie późno kwitnące okazy mają często nietypowe wymiary płatków (nieraz silnie zwężone są np. dwa górne). Cechą przesądzającą przynależność gatunkową są w tym przypadku drobne przydatki działek, które są dobrze widoczne na załączonych zdjęciach. 16.gru.22 03:23

Piotr Grzegorzek — Znaczy się moje typowanie w 2017 roku było słuszne tym bardziej, że ten nietypowy okaz wyrastał w populacji Viola reichenbachiana a w okolicy nie było innych gatunków. 16.gru.22 13:20

Jacek Soboń — i jeszcze kilka zdjęć 8.gru.22 10:18

Konrad Kaczmarek — Rozważyłbym Thymus alpestris. 13.gru.22 23:35

Marcin Piątek — Na Thymus alpestris chyba stanowisko nie pasuje 14.gru.22 09:54

Piotr Grzegorzek — Na mapie rozmieszczenia tego gatunku w naszym atlasie jest zaznaczone stanowisko w okolicy Gór Izerskich. 14.gru.22 13:22

Marcin Piątek — Chyba to są jednak Karkonosze 14.gru.22 16:46

Jacek Soboń — Rośnie tam wiele ciekawych roślin np goryczka krzyżowa oraz grzybów więc dlaczego nie T.alpestris. Miejsce odwiedzam systematycznie to będziemy weryfikować w 2023 typ Konrada 😀🤔 14.gru.22 18:42

Marcin Piątek — Bo to jest gatunek alpejski, mało prawdopodobny na takim stanowisku 14.gru.22 19:13

Marcin Piątek — Jeszcze w Górach Izerskich byłaby jakaś szansa (ale i tak nie był stamtąd podawany) ale na Pogórzu Izerskim praktycznie nieprawdopodobne 14.gru.22 19:20

Konrad Kaczmarek — Jak będzie dobrze wszystko udokumentowane, to da się ocenić oba typy. Jakby nie było, osobiście sceptycznie odnoszę się do sugerowaniu totalnego poznania rozmieszczenia naszej flory. Wiadomo o tym, co podano do wiedzy oficjalnej. Zawodowo pracuję na tak dużym materiale niepublikowanym, że sam nie mogę wyjść z podziwu ile rzeczy nie pokazano na mapach i o ilu nigdzie nie wspomniano słowem, a dowody są jednoznaczne. 14.gru.22 20:46

Marcin Piątek — Ale to raczej kwestia ekologii gatunku (alpejski, wybitnie światłolubny) niż słabości w rozpoznaniu terenu. 14.gru.22 20:52

Konrad Kaczmarek — Są to pewne wskazówki, dane pomocnicze. Ja bardziej skupiam się na morfologii. Jeśli Jacek jest w stanie powiedzieć, czy pędy rozchodziły się sympodialnie czy monopodialnie, to sprawa jest prosta dla mnie. Ja się przy niczym nie upieram. Zdjęcia są wg mnie niejednoznaczne, dlatego poza pulegioides zaleciłem Jackowi rozważyć też drugi gatunek. 14.gru.22 22:11

Andrzej Ryś — Totalne poznanie rozmieszczenia naszej flory to utopia. Chciałem dokonać tego na terenie 1 Nadleśnictwa i moje rozpoznanie miało dotyczyć tylko gatunków rzadkich. Po jednym sezonie okazało się, że spenetrowałem tylko 2 % powierzchni. Wyliczyłem szybko, że musiałbym jeszcze pracować w tej firmie 50 lat. Dlatego w padłem na pomysł, żeby chociaż ocenić jaki jest stan wiedzy o rzadkich gatunkach. Projekt w skrócie polega na tym, że rzadkie gatunki wyszukuję tylko na powierzchniach 1 hektarowych (100 x 100 m) rozmieszczonych równomiernie w siatce 1 km x 1 km i obojętnie czy to jest leśnictwo, nadleśnictwo, gmina czy inny dowolny obszar powierzchnia badanego terenu zawsze stanowi 1 %. W tej chwili wykonałem już trochę więcej niż połowę P. Piskiej. Wyniki uzyskane do tej pory są porażające. Nie byłem tego do końca świadom, ale w tej chwili jestem pewien, że stan wiedzy o rzadkich gatunkach jest po prostu beznadziejny. Na tej beznadziejnej wiedzy budowana jest inna wiedza o naszych rzadkich gatunkach zawarta w naszych "świętych" czerwonych księgach i listach. 14.gru.22 23:12

Piotr Grzegorzek — Przekonałem się o tym pracując w Muzeum w Chrzanowie. Okolica zasadniczo bardzo dobrze zbadana przez rzesze moich poprzedników. Wystarczyło przypadkowe wejście do jednego z lasu w okolicy Piły Kościeleckiej i trafił się wyblin jednolistny - pierwsze notowanie tego gatunku w tym regionie. 16.gru.22 13:15

Konrad Kaczmarek — Potwierdzam 14.gru.22 21:54

Romuald — jeszcze jedno 13.gru.22 14:57

Romuald — jeszcze jedno 13.gru.22 14:59

Andrzej Ryś — Może Gnaphalium norvegicum? 13.gru.22 17:52

Romuald — tu tego nie widać ale liście mają ze 2cm szerokości a więc nie Gnaphalium 13.gru.22 18:15

Romuald — również nie Scorzonera gdyby ktoś mial taki typ. To spora roslina... 13.gru.22 18:16

Konrad Kaczmarek — Centaurea cyanus 13.gru.22 19:29

maj — Najbardziej pasuje mi Ceratodon purpureus, ale ze sporogonami byłoby to pewniejsze oznaczenie. 11.gru.22 12:11

przemochle — Bardzo dziękuję 11.gru.22 16:16