Molinia caerulea agg. (L.) Moench [🔉 * ag·gre·gā·ti·o]

Trawy zbitokępowa lub luźnokępowa z krótkimi rozłogami; silnie rosnąca.

Źdźbło pozornie bez węzłów, te w liczbie 1-3 znajdują się ścieśnione przy nasadzie źdźbła, które jest z tego powodu cebulowato zgrubiałe; (uwaga! źdźbło często do połowy zakryte przez pochwy liściowe co mylnie sugeruje wyższe położenie kolanek); bardzo twarde, trudne do wyrwania z ziemi.

W miejscu języczka liściowego na skrajach dwie kępki włosków, między nimi wieniec krótkich włosków.

Kwiatostanem jest ± silnie ścieśniona wiecha (tylko w czasie kwitnienia rozpierzchła), jej gałązki są nieregularnie rozmieszczone, różnej długości, cienkie, sztywne, szorstkie.

Kłoski (1)2-5(6)-kwiatowe, przy czym szczytowy kwiat jest zredukowany.

Do tego taksonu należą dwa, podobne do siebie gatunki. Oznaczanie utrudnia znaczna zmienność w obrębie tych gatunków.

Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:

Gatunek istotny (rola w Cocktail) m.in. dla:

Nieco mniejsza niż trzęślica trzcinowata (Molinia arundinacea).

Blaszka liściowa 3-6(10) mm szerokości. Pochwy wyraźniej owłosione w górnej części.

Kłoski 4-6(10) mm długości, niebieskofioletowe, fioletowozielone, stalowoniebieskie.

Plewka dolna pierwszego kwiatu 3-4 mm długości, jajowata, ±tępo zakończona (sam szczyt stępiony).

Ziarniak 1.5-2.5(4.5) mm długości, nie wypadający spomiędzy twardych plewek.

Większa od trzęślicy modrej (Molinia caerulea s.str.).

Blaszka liściowa (6)8-10(18) mm szerokości. Pochwy liściowe nagie.

Kłoski 1-2(4)-kwiatowe, 6-9 mm długości, zielonawe lub nieco fioletowo nabiegłe.

Ziarniak do 3 mm długości, wolny.

Niezbyt częsta. Na skrajnie ubogich, okresowo podmokłych siedliskach, w widnych lasach sosnowych i na porębach, na glebach bardzo ubogich, kwaśnych, okresowo zbyt wilgotnych.