Jacek Soboń · lutego 2024 #3

Andrzej Ryś — Przyczyną takich zniekształceń są uszkodzenia mechaniczne pnia, zaatakowanie przez grzyby lub bakterie a niekiedy i wirusy. Zniekształcenia są różnego kształtu, również takiego jak na prezentowanych zdjęciach. Osobiście spotykam podobne zwłaszcza na dębach. Pracowałem całe życie w lasach i nie spotkałem się nigdy z metalowymi spiralami zabezpieczającymi pnie młodych do 10 -15 lat dębów o gładkiej korze (przysmak jeleni). Dęby prezentowane na zdjęciach wg mnie mają co najmniej 100 lat a zabezpieczanie mechaniczne stosowane jest mniej więcej od 50-60 lat. W przypadku dębów stosowane były plastikowe osłonki, które wraz ze wzrostem na grubość rozchylały się i odpadały. Gdyby to były metalowe spirale to z pewnością wrastały by w pień drzewa a później po ścięciu i obróbce uszkodzały by by narzędzi a sam surowiec nadawałby się tylko na opał. Swoją drogą nie wykluczone, że w środku prezentowanego zdeformowanego pnia może być zakręcony w koło pastwiskowy drut kolczasty. Jednak moim zdaniem bardziej pasuje mi grzyb lub bakteria. 12.lut.24 18:32

Andrzej Ryś — I jeszcze pytanko. Czy te pierścieniowe zniekształcenie obejmował cały obwód pnia? 12.lut.24 18:35

Neurotyk — Około 3/5 obwodu 12.lut.24 19:48

Andrzej Ryś — Drut kolczasty raczej odpada i wtedy stawiam na infekcję grzybów lub bakterii. 12.lut.24 23:02

Neurotyk — Jak będę w okolicy sprawdzę dokładniej czy zgrubienie nie jest jednak na całym obwodzie tylko np. mniej uwydatnione na części 15.lut.24 10:20

Piotr Grzegorzek — Spękania rozmaitego rodzaju na pniach dębów obserwuję nader często. Uważam je za reakcję drzewa na czynniki chorobotwórcze. W Jastrzębiu Zdroju także trafiło mi się linearne chociaż nie tak regularne jak na początku tego wątku. 15.lut.24 11:10

Andrzej Ryś — Rakowatość dębu (porażenie grzybem, bakterią lub innym czynnikiem biotycznym w miejscach mechanicznego uszkodzenia spowodowanego przez człowieka, zwierzęta,owady, ptaki itp) na około 300-letnim okazie w P. Piskiej. Pierśnica około 1,5 m 15.lut.24 18:21

Andrzej Ryś — Ostatecznie czy jest drut lub metalowa spirala można sprawdzić wykrywaczem do metali 15.lut.24 18:32

Andrzej Ryś — "Ucho Puszczy Piskiej z puszczykiem w środku - lepiej widoczny z oddalenia szczególnie na drugim zdjęciu
. To też rakowatość brzozy. Takie rakowatości występują praktycznie u wszystkich gatunków drzew. 15.lut.24 19:16

Piotr Grzegorzek — Zdjęcie numer 2 to dąb szypułkowy - Quercus robur. W istocie najlepiej będzie w przypadku drzew liściastych podesłanie zdjęć opadłych liści. 8.lut.24 17:28

Andrzej Ryś — Na Ulmus mi za bardzo nie pasuje. Raczej Salix - zdjęcie nr 4 pasuje do tego gatunku. 1.lut.24 00:29

Stanisław — Dziękuję. Jeśli będzie jeszcze okazja, sfotografuję szczegóły młodych odrostów, może wtedy da się rozpoznać na pewno. 1.lut.24 17:10

Andrzej Ryś — Na zdjęciu nr 1 widać (mam takie wrażenie), że kora łuszczy się cienkimi długimi pasami. To też może sugerować Salix sp. Gdyby udało się znaleźć gałązkę z pączkami to wierzby biała, krucha mają pączki przylegające a wiązy wyraźnie odstające. 1.lut.24 17:57

Andrzej Ryś — I jeszcze jedno Ulmus ma drewno o promienistej budowie a wierzby nie. Drzewa na zdjęciu nie są jeszcze bardzo posunięte w rozkładzie więc można by spróbować dopatrzyć się (jeżeli jeszcze się zachowały) istnienia lub braku promieni rdzeniowych 1.lut.24 18:12

Stanisław — Dzięki za wskazówki.
1) Kora łuszczy się dużymi płatami, ale raczej nie wąskimi - na drzewach o średn. ok. 15-20 cm. kora odchodzi bez problemu na 1/3, a może i połowie obwodu;
2) Przyznam się, że dopiero teraz się dowiedziałem o promieniach rdzeniowych... (na usprawiedliwienie: drzewa interesują mnie wyłącznie jako partnerzy mykoryzowi lub substrat dla grzybów). Poczytałem, ale nadal nie wiem, jak stwierdzić ich występowanie lub brak bez przekroju drewna? 1.lut.24 22:57

Andrzej Ryś — Bez przekroju nie da się określić czy promienie rdzeniowe są lub ich nie ma 2.lut.24 11:05

Stanisław — Wypowiedź Jacka wydaje się potwierdzać moje obserwacje - już od kilku lat spotykam w tej okolicy licznie płomiennice zimowe na podobnych z wyglądu jak przedstawione wyżej obumarłych, często całkiem młodych drzewkach. "Na oko", po korze, wyglądały mi na wierzby, ale zastanawiało mnie, dlaczego tak wiele drzew zamiera w młodym wieku. Ulmus i holenderska choroba wiązów chyba rozwiązuje tę zagadkę. Oczywiście nie wykluczam, że niektóre drzewa (np. nr 4 z pierwszej wypowiedzi) to Salix, sprawdzę to jeszcze.
Dziękuję Wam obu za pomocne informacje. 3.lut.24 19:26

lukkrajewski — Krótko zasygnalizuję, że w najbliższym lesie zbieram te grzybki od lat wyłącznie z obumierających... Ulmus laevis, także z pniaczków po nich. Liściaków wszelakich jest tam wiele, ale coś w innych gatunkach zimówki nie gustują. Nad czym ubolewam, gdyż wiązów tam akurat niewiele i na niewielkim obszarze. Choć na glinach karbońskich okolicy potrafią wyjątkowo i dominować w drzewostanie, z deskowaniem godnym cypryśników Missisipi..;) 3.lut.24 20:19