Romuald · września 2022 #3

Michał31 — Może wyka lędźwianowata. Wygląda trochę podobnie. 16.wrz.22 18:39

Andrzej Ryś — Siedlisko dla wyki lędżwianowatej chyba raczej nie pasuje, ale jak to w przyrodzie wszystko może nas zaskoczyć. 18.wrz.22 00:15

Piotr Grzegorzek — Zaskakująca dla tego typowania jest tylko jedna para listków. U sugerowanej wyki jest ich co najmniej dwie pary a czasami pojawia się trzeci, czyniący liść nieparzystopierzastym. 18.wrz.22 07:43

Michał31 — W każdym razie bardzo ciekawa obserwacja. Zgadzam się z przedmówcami (na pewno dużo bardziej doświadczonymi), mimo że nadal utrzymuję, że roślina najbardziej przypomina wspomnianą wykę. Może jakiś mieszaniec. 18.wrz.22 08:19

Michał31 — A na żwirowych aluwiach rzecznych można spotkać całą gamę gatunków. W ubiegłym miesiącu nad Raba spotkałem melisę, a zdziczałe pomidory to standard. 18.wrz.22 08:29

Michał31 — Trudno powiedzieć, jednak ja swój typ podtrzymuję jako wysoce prawdopodobny. Siedlisko należy wg mnie traktować jako wskaźnik, a nie wyznacznik. A żeby móc mówić o pewnej prawidłowości potrzeba wielu obserwacji. Proszę zwrócić uwagę na przylistki. Podbijam pytanie i czekam aż wypowie się ktoś mądrzejszy. 18.wrz.22 14:45

maj — Dzisiaj robiłem zdj. liści odziomkowych jakby od lucerny. Posród tych malutkich listków wmieszane są trochę podobne roślinki do Twoich. Młoda lucerna ??.Trawnik 18.wrz.22 16:51

Michał31 — Być może lucerna. Z pewnością zdecydowanie bardziej prawdopodobna fenologicznie. 18.wrz.22 17:20

Piotr Grzegorzek — Wydawało mi się, że jest tutaj komonica, ale teraz się wycofuję. 18.wrz.22 20:27

Konrad Kaczmarek — To co widać na zdjęciach Romualda to na pewno Vicia wg mnie. U Jarka nr 1 to też wg mnie Vicia, a resztę też jestem skłonny uznać za Medicago. Siewki oraz wczesne i późne pędy Vicia potrafią się znaczenie różnić od rośliny w szczycie sezonu wegetacyjnego. Często na tym etapie podobny wygląd ma Vicia grandiflora czy Vicia sativa, nie wykluczam też jednak innych gatunków z rodzaju. 20.wrz.22 14:57

Jerzy — U. vulgaris lub australis. 17.wrz.22 15:43

Marcin Piątek — Hippuris vulgaris 4.wrz.22 16:00

Ania T. — Nie powinno się wyrywać rośliny, o której się nie wie, że nie jest rzadka i/lub zagrożona, zwłaszcza wtedy, gdy jest tylko kilka egzemplarzy na stanowisku. Ten gatunek niestety zdecydowanie do pospolitych nie należy. Czasem trudno złapać ostrość w gąszczu zieleni, dlatego dobrze brać ze sobą w teren np. kartkę lub nawet chusteczkę w jednolitym kolorze i użyć jej w razie potrzeby jako tła, umieszczając za fotografowaną rośliną, bez uszkadzania jej. 4.wrz.22 20:54

Andrzej Ryś — Gatunek ten nie jest objęty ochroną gatunkową (ani częściową ani tym bardziej ścisłą), nie jest również wymieniony w Polskiej Czerwonej Liście Paprotników i Roślin Kwiatowych (2016). Ponadto jest to bylina więc może bez przesady z tym dramatyzowaniem postępku Jacka. Po za tym mam pytanie do Romualda i Ani T. czy w swoich badaniach mykologiczno-botanicznych wszystkie rzadkie gatunki oznaczyli tylko na podstawie zdjęć lub oglądu przez lupę.
Po za tym obecny stan wiedzy o rzadkich gatunkach ( przy czym nasz bohater wg naszego Atlasu i L. Rutkowskiego nie jest gatunkiem rzadkim) w skali kraju i nie tylko jest po prostu beznadziejny. 4.wrz.22 21:53

Ania T. — Oczywiście zgadzam się, że nie każdy egzemplarz da się oznaczyć bez uszkadzania go w celu wykonywania np. preparatów mikroskopowych lub przechowywania w formie zielnikowej. Tutaj jednak wyrywanie rośliny z podłoża zdecydowanie nie było konieczne, zresztą w znakomitej większości przypadków da się dokonać oznaczenia bez oglądania części podziemnych. Fakt, że ten akurat gatunek jest sympodialną byliną i nie jest na terenie całego kraju rzadki powoduje, że nie jest to prawie żadna strata, ale uważam, że w ramach oznaczania roślin ze zdjęć nie jest na ogół konieczne ich wyrywanie i dlatego - w szczególności nie znając choćby rodzaju - nie powinno się tego praktykować. Ubytek wyrwanego egzemplarza lub jego fragmentu użytego do oznaczania może być czasem dla miejscowej populacji znaczący, np. w wypadku, gdy jest to jedyny egzemplarz generatywny w danej populacji, co szczególnego znaczenia nabiera, gdy rozpoznawany gatunek okaże się być gatunkiem rzadkim, zagrożonym i/lub chronionym. 5.wrz.22 23:19

Jacek_ — Bardzo dziękuję za pomoc w oznaczeniu rośliny.
Po przeczytaniu Państwa wypowiedzi, na pewno nie wyrwę już więcej rośliny, której nie będę pewien jej statusu ochrony. 6.wrz.22 09:34