Ostroya carpinifolia
liście i owocostany
Ostrya carpinifolia (chmielograb europejski)
Ostrya carpinifolia (chmielograb europejski)
Ostrya carpinifolia (chmielograb europejski)
rozwój kwiatostanu do owocostanu od IV do VI
Ostrya carpinifolia (chmielograb europejski)
Ostrya carpinifolia (chmielograb europejski)
liście i owocostany
Ostrya carpinifolia (chmielograb europejski)
Ostroya carpinifolia
kora
Ostrya carpinifolia (chmielograb europejski)
XL
Ostrya carpinifolia (chmielograb europejski)
XL
Ostrya carpinifolia (chmielograb europejski)
XL
Ostrya carpinifolia (chmielograb europejski)

cechy charakterystyczne

cechy diagnostyczne w kluczu:Coryloideae (leszczynowate)kl 6697
Ostrya carpinifolia (chmielograb europejski)
Drzewa z ostrymi pączkami. Kora na pniu brunatna, z długimi, podłużnymi spękaniami.

space

Kwitnienie podczas listnienia. Kotki męskie zwarte, widoczne już pod koniec jesieni.

space

właściwości i zastosowanie

wymagania uprawowe Ostrya carpinifolia (chmielograb europejski)
Takson uprawiany. [491]
🌱
Południowa Europa i Azja Mniejsza, u nas rzadko sadzony.

wymagania i uprawa

🌸
❄️ zimowanie: strefa mrozoodporności 6b
ekologiczne liczby wskaźnikowe Ostrya carpinifolia (chmielograb europejski)

🌱 🌸

odmiany uprawne (#2) ⇒ analiza dostępności roślin i nasion

bez odmiany
‘Marja Findling’ — zwarta, karłowa, płaskokulista
symbolami ◼ ◕ ◑ ◔ ○ ▫ pokazano częstość występowania odmiany w ofercie handlowej, od najwyższej do najniższej; nazwy na żółtym tle są linkowane do własnej strony odmiany

wybrane okazy · selected collections

#3
mtbobiec.110829-33
leg. Mateusz Bobiec
/Wrocław, Ogród Botaniczny/
#10
jmak.220406-1
leg. Jarosław Makowski
/Niemcy, wsch. Berlin/

nomenklatura, etymologia ℹ️

poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Ostrya carpinifolia Scop. [🔉 * kar·pi·ni·fo·li·a](pl) chmielograb europejski · ostria grabolistna
carpinifolius, -a, -um (lat., adj.) — grabolistny; przymiotnik złożony carpin- (grabowy-, jak u grabu pospolitego (Carpinus betulus)) -i- -folius (-listny)
carpinus, -i (lat., subst., f) — już w starożytnym Rzymie drzewo grab; uwaga! akcent na pierwszej sylabie; nazwa z rdzeniem czasownika carpo, -ere (zrywać, szarpać, uszczykiwać, odrywać) oddaje główny sposób użytkowania, przez niskie ścinanie odrośli
-foliūs, -a, -um; -foliatūs, -a, -um (lat., subst., n) — przyrostek od folium, -i n. (liść); częsty drugi człon w przymiotnikach złożonych -folius,-a,-um ("-listny"); częsty w epitetach gatunków np. angustifolius (wąskolistny), cordifolia (sercolistna), alternifolium (różnolistne), ilicifolius (o liściach jak dąb ostrolistny) lub unifolius (jednolistny)
literatura · references
specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji