dla ich oznaczenia z reguły konieczna jest obserwacja cech mikroskopowych (budowy anatomicznej) liści pędów płonnych.
1. diagnostyczne są liście pędów wegetatywnych (płonnych, budujących kępę), a ściślej rzecz biorąc, cienki przekrój poprzeczny wykonany z odcinka pomiędzy 1/3 a 1/2 długości liścia licząc od jego nasady;
2. przekrój należy wykonać cienki i bez deformacji kształtu liścia oraz układu tkanek tj. nową, ostrą żyletką na świeżym materiale lub pobranych z zielnika i zmiękczonym np. przez zagotowanie w wodzie;
3. na przekroju blaszki liścia istotne jest kształt przekroju, rozmieszczenie sklerenchymy, liczba wiązek przewodzących, liczba żeber, owłosienie;
4. znaczenie diagnostyczne mogą mieć też cechy w obrębie wiechy, np. owłosienie gałązek, wielkość kłosków, plew i plewek;
5. bez większej wartości diagnostycznej są: budowa wiechy, kształt plewek, języczek liściowy.