Bylina.
Kłącze z bulwiastymi zgrubieniami w węzłach.
Łodyga podnosząca się lub wzniesiona, krótka 15-30 cm długości, kanciasta, wąsko oskrzydlona, naga.
Kwiatostan 2-4(5)-kwiatowy.
Korona kwiatowa purpurowa, o zielonej nasadzie, niebieszczejąca.
Widne lasy liściaste i ich skraje, pobocza dróg leśnych, zarośla i murawy.
Na różnego typu glebach nie zasadowych, zwykle w miejscach częściowo ocienionych.
Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:
Gatunek wyróżniający (D.) dla:
Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.
-foliūs, -a, -um; -foliatūs, -a, -um(lat., subst., n)
— przyrostek od folium, -i n. (liść);
częsty drugi człon w przymiotnikach złożonych -folius,-a,-um ("-listny");
częsty w epitetach gatunków np. angustifolius (wąskolistny), cordifolia (sercolistna), alternifolium (różnolistne), ilicifolius (o liściach jak dąb ostrolistny) lub unifolius (jednolistny)