Drzewo do 35 m wysokości o rozłożystej, równie szerokiej koronie.
Kora charakterystyczna, odpada dużymi płatami, odsłaniając głębsze warstwy, jaśniejsze kremowe, oliwkowe, przez co pień pstry; jedynie u bardzo starych egzemplarzy odpada w drobnych łuskach.
Owocostany główkowate, na długich, zwieszonych szypułach po (1-)2(-3), zwykle 2.5-3.5 cm średnicy; wiszą na drzewie przez całą zimę.
Orzeszki 6-11 mm długości. Resztą szyjki słupka 2-5 mm długości (owoce są jeżowate).
Najczęściej sadzony platan w Polsce, jako soliter w parkach oraz sadzony przy szerokich alejach.
Bardzo duże drzewo o rozległej koronie. Osobliwa jest kora łuszcząca się bardzo dużymi płatami, odsłaniającymi różnobarwne, głębsze warstwy.
Liście podobne do klonowych, duże, błyszczące; listnienie późne.
⁂ pojedynczo lub po kilka w grupie (soliter) • zieleń miejska • na żywopłot formowany
W pełni odporny na warunki miejskie, zanieczyszczenie powietrza, suchy wiatr.
Drzewo długowieczne (do kilkuset lat).
Dość mrozoodporny, gałęzie przemarzają przy bardzo niskich temperaturach.
Dobrze znosi cięcie i przesadzanie.
‘Alphens Globe’ — szybkorosnąca odmiana o kulistej koronie
▫
‘Suttnerii’ — liście biało nakrapiane
symbolami ◼ ◕ ◑ ◔ ○ ▫ pokazano częstość występowania odmiany w ofercie handlowej, od najwyższej do najniższej; nazwy na żółtym tle są linkowane do własnej strony odmiany
Acer, -is(lat., subst., n)
— starorzymska nazwa klonu
-foliūs, -a, -um; -foliatūs, -a, -um(lat., subst., n)
— przyrostek od folium, -i n. (liść);
częsty drugi człon w przymiotnikach złożonych -folius,-a,-um ("-listny");
częsty w epitetach gatunków np. angustifolius (wąskolistny), cordifolia (sercolistna), alternifolium (różnolistne), ilicifolius (o liściach jak dąb ostrolistny) lub unifolius (jednolistny)
