cechy charakterystyczne
Bylina. Pędy pnące się lub pokładające się, 40-100cm długości.
Łodygi żeberkowane, ±nagie, rozgałęzione.
Kwiatostan (3)6-15(30)-kwiatowy, ±długości liścia podpierającego, szypuła kwiatostanu 3-13(20)cm długości. Korona biaława, różowawa, fioletowawa z purpurowoniebieskim żyłkowaniem.
Kwitnienie czerwiec-lipiec.
występowanie
rodzimy takson flory Polski [491]
Prześwietlone lasy liściaste, ich skraje, polany, zarośla.
Preferuje gleby zasadowe, wapienne, średnio głębokie, umiarkowanie wilgotne; stanowiska częściowo zacienione do nasłonecznionych, chłodniejsze.
Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:
Gatunek wyróżniający (D.) dla:
Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.
wybrane okazy · selected collections ⇈
#2
leg. Anna Nowak-Dańda
/las w okolicach Miechowa/
#5
leg. Jacek Soboń
nomenklatura, etymologia ℹ️ ⇈
poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Vicia sylvatica [🔉 wi·ci·a syl·wā·ti·ka] • Vicia silvatica [🔉 wi·ci·a syl·wā·ti·ka] • (pl) wyka leśna
sylvāticus, -a, -um; sylvestris (-ter), -is, -e; silvāticus, silvestris
(lat., adj.)
— leśny, występujący w lasach; także dziki, bytujący w lasach lub zaroślach - w opozycji do uprawianych;
także formy silvaticus, silvestris, silvester;
od lat. rzeczownika sylva, silva, -ae (f) las
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji