Viola kitaibeliana Roem. et Schult. [🔉 wi·o·la *]

Roślina jednoroczna. Pędy ±wzniesione, nierozgałęzione lub skąpo w nasadzie rozgałęzione; wiosną 3-10 cm wysokości, latem do 20 cm wysokości. Owłosienie łodygi krótkie, w okolicy węzłów gęściejsze, niełysiejące. Pędy, liście, przylistki i szypułki kwiatowe w czasie owocowania wybitnie sztywno wzniesione, łodyga gęsto omszona, niewyłysiała.

Końcowa łatka przylistków górnych liści łodygowych z szczycie tępa lub zaokrąglona, całobrzega lub z nielicznymi płytkimi karbami, wąsko do równowąsko lancetowatego.

Kwiaty 4-8 (1) mm długości. W pełni kwitnienia płatki korony stulone, kremowe, żółtawe, górne w pełni rozwinięte jasne niebieskofioletowe.

Nasiona 1.3-1.5 mm długości i 0.7-0.8 mm szerokości.

Kwitnienie kwiecień-maj. Roślina jednoroczna. Pędy ±wzniesione, nierozgałęzione lub skąpo w nasadzie rozgałęzione; wiosną 3-10 cm wysokości, latem do 20 cm wysokości. Owłosienie łodygi krótkie, w okolicy węzłów gęściejsze, niełysiejące. Pędy, liście, przylistki i szypułki kwiatowe w czasie owocowania wybitnie sztywno wzniesione, łodyga gęsto omszona, niewyłysiała.

Kwiaty 4-8 (1) mm długości. W pełni kwitnienia płatki korony stulone, kremowe, żółtawe, górne w pełni rozwinięte jasne niebieskofioletowe.

Kwitnienie kwiecień-maj.

Gatunek z rejonu śródziemnomorskiego i z południa Europy, najbliżej Polski występuje na Węgrzech i w Słowacji. Murawy na szkieletowych glebach nawapiennych, rędzinach, w miejscach nasłonecznionych, szybko nagrzewających się.Gatunek z rejonu śródziemnomorskiego i z południa Europy, najbliżej Polski występuje na Węgrzech i w Słowacji. Murawy na szkieletowych glebach nawapiennych, rędzinach, w miejscach nasłonecznionych, szybko nagrzewających się.