Dipsacus sativus (L.) Honck. [🔉 dip·sa·kus sa·tī·wus]

Jest to odmiana dziko rosnącej szczeci pospolitej (Dipsacus sylvestris), różniąca się sztywnymi, dłuższymi, zagiętymi na końcach przysadkami i niższym wzrostem. Niegdyś uprawiana jako roślina przemysłowa na zgrzebła do gremplowania, obecnie zdziczała koło dawnych zakładów sukienniczych. Dojrzałe, wysuszone koszyczki kwiatow były też montowane w ręcznych szczotkach lub mechanicznych urządzeniach i używane do wykańczania tkanin wełniannych przez wyczesywanie ich powierzchni dla nadania odpowiedniej faktury.

Stanowisko słoneczne. Gleby umiarkowanie wilgotne, przepuszczalne, wyrośnięte egzemplarze dobrze znoszą suszę; odczyn zasadowy lub obojętny.

Uprawiana bylina ozdobna lub kwiat dwuletni wysokości 80-100 cm (można też uprawiać wyższą, o mniej zwartym pokroju, dziko rosnącą szczeć pospolitą (Dipsacus sylvestris)).

Na rabaty bylinowe jako okazały soliter. Użytkowany jako kwiat cięty, zwłaszcza z przeznaczeniem na suche bukiety.