Celtis occidentalis
Celtis occidentalis
liście
Celtis occidentalis
kora drzewa o średnicy ok. 20 cm
Celtis occidentalis
owoce
Celtis occidentalis
Celtis occidentalis
kora

cechy charakterystyczne

cechy diagnostyczne w kluczu:Ulmaceae (wiązowate)kl 6712
Drzewo o bardzo szerokiej koronie i zwisających cienkich gałązkach. Kora na pniu szarawa z charakterystycznymi gruzełkowatymi korkowatymi jakby naciekami. Pączki przylegające.

space

Kwiaty w kątach liści młodych przyrostów. Listki okwiatu ±do nasady wolne. Zalążnia przechodzi w krótką szyjkę słupka.

space

występowanie

Antropofit zadomowiony we florze Polski. [491]
W Zachodniej Europie uprawiany jest podobny gatunek Celtis australis. Ma on obustronnie miękko owłosione liście, z długim kończykiem, podwójnie ostro ząbkowane. Owoc jest prawie czarny.
Uprawiane drzewo ozdobne.
Inwazyjność i/lub kategorie obcego elementu flory /Tokarska-Guzik (2012) [234]/:
• lokalnie zadomowiony, inwazyjny
• inwazyjny lokalnie
• kenofit
• Pochodzenie: Ameryka Północna
• Czas przybycia na teren Polski: 1805r. (introdukcja), XXw.
Kategoria inwazyjności: I (niska) 10pkt.: chwast segetalny lub ruderalny, może występować masowo, głównie na siedliskach antropogenicznych albo gatunek potencjalnie inwazyjny ale obecnie zajmujący niewielki obszar lub mające niewielką liczbę stanowisk w Polsce
• Zagrożenia: ekologiczne (zauważalne)
• Zasięg lokalny (występuje w jednym regionie lub województwie)
• Populacje: występują na przeważającym obszarze Polski, jest wiele rozproszonych stanowisk o umiarkowanej liczbie osobników lub duża liczba stanowisk o charakterze większych skupień
• Dynamika: stopniowo zajmuje nowe stanowiska
• Kolonizuje siedliska/zbiorowiska: głównie antropogeniczne ale z możliwością wejścia w częściowo przeobrażone lub o charakterze naturalnym
• Wnika do siedlisk/zbiorowisk: antropogenicznych · częściowo przeobrażonych · o charakterze naturalnym
• Główne typy siedlisk będących przedmiotem zainteresowania Wspólnoty, do których wnika:
· 91F0 — łęgowe lasy dębowo-wiązowo-jesionowe (Ass.Ficario-Ulmetum minoris)

• Zagrożenie dla różnorodności biologicznej w przypadku zadomowienia na obszarach cennych przyrodniczo:
- gdzie stwarza zagrożenie: Lasy, mezofilne zarośla, obszary chronione.
- powód uprawy: Drzewo ozdobne, głównie sadzone w zieleni miejskiej, bardzo rzadko w lasach. Odporne na suszę i zanieczyszczenie powietrza.
- przypadki spontanicznego rozprzestrzeniania się: Od kilkudziesięciu lat, głównie w miastach zachodniej Polski i w dolinach rzek (np. Odry).
- zalecenia: Wyłączenie z uprawy na terenach leśnych.

właściwości i zastosowanie

wymagania uprawowe Celtis occidentalis (wiązowiec zachodni)
🌱
Pochodzi ze wschodu Ameryki Północnej. Drzewo odporne na suszę i zanieczyszczenia powietrza. Późno rozpoczyna wegetację. Jesienią liście przebarwiają się żółto.

wymagania i uprawa

🌸
❄️ zimowanie: strefa mrozoodporności 5a

🌱 🌸

odmiany uprawne (#1) ⇒ analiza dostępności roślin i nasion

bez odmiany
symbolami ◼ ◕ ◑ ◔ ○ ▫ pokazano częstość występowania odmiany w ofercie handlowej, od najwyższej do najniższej; nazwy na żółtym tle są linkowane do własnej strony odmiany

nomenklatura, etymologia ℹ️

poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Celtis occidentalis L. [🔉 cel·tis ok·ci·den·ta·lis](pl) wiązowiec zachodni
occidentalis, -e (lat., adj.) — zachodni; lat. occidens, -entis - zachód
literatura · references
specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji