Chionodoxa luciliae Boiss. [🔉 chi·o·no·do·ksa *]

Bylina cebulowa z gór zachodniej Turcji; u nas uprawiana w ogrodach. Z czasem tworzy gęste kępy 15 – 20 cm wysokości. Kwitnie bardzo wcześnie (±wtedy gdy krokusy (Crocus)), zależnie od roku w marcu lub kwietniu.

Śnieżniki najlepiej wyglądają posadzone w grupach po kilkanaście sztuk.

Stanowisko słoneczne lub nieco ocienione (pod krzewami, drzewami liściastymi itp.). Gleba przepuszczalna, nie nazbyt ciężka, w okresie wegetacji stale wilgotna, w okresie letniego spoczynku możliwie sucha; odczyn obojętny. Mrozoodporność dobra; niekłopotliwa w uprawie, przez wiele lat nie wymaga wykopywania.

Rozmnaża się łatwo, przez cebulki przybyszowe lub z nasion. W sprzyjających warunkach rozsiewa się w pobliżu samoistnie (nasiona są na pewną odległość rozwlekane przez mrówki). Siewki mogą kwitnąć już w drugim roku uprawy.