Larix decidua Mill. [🔉 la·riks e͡ł·ro·pe·e]

Drzewo iglaste o igłach sezonowych, opadających na zimę. Igły na krótkopędach, ułożone ściśle, skrętolegle w pęczkach. Roślina jednopienna, z szyszkami męskimi i żeńskimi. Szyszki dojrzewają w pierwszym roku, pozostają otwarte na drzewie przez kilka lat, opadając wraz z gałązkami.

Igły jasnozielone, spodem z dwoma zielonymi liniami aparatów szparkowych.

Podgatunek nominatywny modrzew europejski typowy (Larix decidua ssp. decidua) naturalnie rośnie w Tatrach, poza tym terenem w Polsce naturalnie rósł podgatunek modrzew europejski polski (Larix decidua ssp. polonica) — jednak w uprawach wprowadzane były drzewa z populacji alpejskich należących do podgatunku nominatywnego, przynależność podgatunkowa drzew na niżu jest często nieczytelna.

Igły 15-30mm długości, jasnozielone.

Nasiona 3-4mm długości.

Szyszki z 40-70 łuskami nasiennymi, na szczycie cienkimi, prostymi lub nieco odgiętymi; łuski wspierające często wystające.

Naturalne stanowiska w Polsce w Tatrach. Poza tym drzewa tego podgatunku wprowadzane do uprawy z nasion populacji alpejskich.

Można tworzyć żywopłoty formowane 1-4m wysokości.

Drzewo światłożądne. Rośnie na glebach przeciętnych. Ma umiarkowane wymagania co do wilgotności powietrza. Dobrze znosi warunki miejskie i zanieczyszczenie powietrza.