Phacelia tanacetifolia (facelia błękitna)

Phacelia tanacetifolia (facelia błękitna)

właściwości i zastosowanie

wymagania uprawowe Phacelia tanacetifolia (facelia błękitna)

takson uprawiany ^[491]

⇈ 🌱

Jednoroczna roślina ozdobna. Roślina miododajna. Uprawiana także jako paszowa w mieszankach do wypasu lub na kiszonkę. Stosowana jako międzyplon na zielony nawóz, dobrze tłumi chwasty, poprawia strukturę gleby. Wymarza przy temperaturze <8°C.

💠 rabata bylinowa • łąka kwietna

w uprawie polowej • pastewne • międzyplon, zielony nawóz

kwiaty jednoroczne wysiewane do gruntu • 🌼 kwiaty letnie (jednoroczne)

🐝 pożytek pszczeli (miododajna)

wysokość: do 70 cm

występowanie, ekologia

takson uprawiany ^[491]

ekologiczne liczby wskaźnikowe Phacelia tanacetifolia (facelia błękitna)

Parametry dotyczące m.in. hemerobii z publikacji /Chmiel J. (1993)^[575.1]/ /Jackowiak (1993)^[574]/ z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane po zalogowaniu.

ⓘ Parametry rozsiewu wg /Lososová et al. (2023)^[601]/:
- klasa 2: 1-5m dla 50-99% diaspor · efektywny sposób rozsiewu: lokalny, niewyspecjalizowany · + antropochoria
- masa nasienia: 1.2mg · średnia wysokość rośliny: 48cm · neofit dla Europy

wymagania i uprawa

⇈ 🌸

🔆 miejsce: ☀ słoneczne

💧 woda: gleba przeciętnie wilgotna (świeża)

☷ gleba: toleruje kwaśną (niskie pH)

Radzi sobie na glebach suchych i kwaśnych. Dla optymalnego rozwoju potrzebuje gleby dostatecznie wilgotnej, żyznej, ciepłej. Szybko kiełkuje i rozwija się.

🌱 Sadzenie, wysiew, rozmnażanie:

wysiew nasion do gruntu

⇈ 🌱 🌸

odmiany uprawne (#2) ⇒ analiza dostępności roślin i nasion

▫	bez odmiany
▫	‘Anabela’

symbolami ◼ ◕ ◑ ◔ ○ ▫ pokazano częstość występowania odmiany w ofercie handlowej, od najwyższej do najniższej; nazwy na żółtym tle są linkowane do własnej strony odmiany

wybrane okazy · selected collections ⇈

nomenklatura, etymologia ℹ️ ⇈

poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie

Phacelia tanacetifolia Benth. • (pl) facelia błękitna · facelia wrotyczolistna

-foliūs, -a, -um; -foliatūs, -a, -um (lat., subst., n) — przyrostek od folium, -i n. (liść); częsty drugi człon w przymiotnikach złożonych -folius,-a,-um ("-listny"); częsty w epitetach gatunków np. angustifolius (wąskolistny), cordifolia (sercolistna), alternifolium (różnolistne), ilicifolius (o liściach jak dąb ostrolistny) lub unifolius (jednolistny)

literatura · references

specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈