Tylko jeden gatunek jest rodzimy dla flory Polski — świerk pospolity (Picea abies).

u45/56
☼ 
Picea pungens świerk kłujący
świerk srebrzysty

fau17/19
☼ 10m
Picea glauca świerk biały
P. canadensis

u/2
engelm. × glauca

u
mariana × omorika
· ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji at ...
· Linie aparatów szparkowych ±równomiernie na każdej z czterech stron, poza tym jednobarwne, bez białych pasków na spodzie. | ||||||||
· ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania lub zakładani ...
· Szyszki długie, 10 – 15 (18) cm długości, łuski nasienne mniej lub bardziej wydłużone na szczycie, grube, sztywne, tabakowo brązowe do ciemno brązowych. · ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej ... · ta cecha diagn ... ⇒ Picea abies (świerk pospolity) ![]() (potocznie: "smerek", "smrek") ·
syn. Picea excelsa · Picea excelsa · takson rodzimy lub trwale zadomowiony Jedyny krajowy gatunek świerka. Pospolicie, zwłaszcza na pogórzu i w górach. | ||||||||
| ||||||||
· ta cecha diagnostyc ...
· Szyszki nieduże, 3 – 5 (6) cm długości i (1.2) 1.5 – 2 cm szerokości; zielone przed dojrzeniem, łatwo opadające; łuski nasienne zaokrąglone, całobrzegie. ⇒ Picea glauca (świerk biały) świerk kanadyjski ·
syn. Picea alba · Picea canadensis · antropofit zadomowiony we florze Polski | ||||||||
· ta cecha diagn ...
· Szyszki większe 4 – 16 cm długości i 3 – 4.5 cm szerokości; jasne, cieliste. Łuski nasienne cienkie, papierowe, często zwężone ku szczytowi, z brzegiem pofalowanym lub ząbkowanym i wyciętym na szczycie. | ||||||||
· ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania lub zakładania konta dostę ...
· Pączki ±kuliste, bez żywicy. · ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowa ... · ta cecha diagnostyczna ... ⇒ Picea pungens (świerk kłujący) (potocznie: "świerk srebrny", "świerk srebrzysty") · takson uprawiany | ||||||||
· ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania lub zakładania konta dostępu znajduje się prawym górnym rogu strony, różne elementy niedost ...
· Pączki ±stożkowate, z żywicą. · ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu ... · ta cecha diagnostyczna j ... ⇒ Picea engelmannii (świerk Engelmanna) takson uprawiany | ||||||||
| ||||||||
· ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania lub zakład ...
· Igły tęposzpiczate, z ostką. · ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania lub zakładania ko ... ⇒ Picea omorika (świerk serbski) świerk bałkański · takson uprawiany | ||||||||
· ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja lo ...
· Igły ułożone ±promienisto i luźno, bardzo wąskie (<1 mm szerokości), zaostrzone, sztywne i kłujące; na górnej części z fragmentami linie aparatów szparkowych. · ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania lub zakładania ko ... ⇒ Picea sitchensis (świerk sitkajski) antropofit zadomowiony we florze Polski | ||||||||
w pełnej wersji atlasu jest tu dodatkowa, zwarta, wersja klucza - wygodna w użyciu gdy chcemy szybko zorientować się w jego strukturze lub znamy już klucz i chcemy szybciej dojść do celu
wymagania i uprawa
Wymagają gleb przeciętnie żyznych lub żyznych, stale dostatecznie wilgotnych; poza świerkiem kłującym (Picea pungens) nie znoszą suszy.
Powietrze powinno być wilgotne.
Dlatego lepiej rosną w obszarach chłodniejszego klimatu i z wyższymi opadami. W Polsce na terenach podgórskich i na północy Polski.
Większość gatunków wystarczająco mrozoodporna dla uprawy na terenie całej Polski.
Preferowaną metodą rozmnażania gatunków jest wysiew nasion, wiosną, przeważnie bez konieczności stratyfikacji; pomocne jest namoczenie nasion przez dobę przed siewem; sieje się płytko, na głębokość 1 cm.
Szczepienie na 3-letnich siewkach świerka pospolitego (Picea abies) jest preferowaną metodą rozmnażania gatunków i odmian których sadzonki trudno ukorzeniają się. Aby otrzymać prosto rosnące drzewka kluczowe jest wybranie na zrazy pędów z silnym pąkiem wierzchołkowym i z umieszczonymi pod nim symetrycznie rozłożonymi 3 – 4 pąkami bocznymi. W pierwszych latach po szczepieniu konieczne jest prowadzenie przewodnika przywiązywanego do palika.
nomenklatura, etymologia
ℹ️
⇈
poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Picea [🔉 pī·ce·a] • (pl) świerk • (cz) smrk (de) Fichte f (en) spruce (fr) épicéa m (ru) ель f
Nazwa rodzajowa Piceus (łacińskie "smolny") związana jest ze "smolistością" drewna części gatunków z tego rodzaju. Podane suchej destylacji dostarczało żywicznej smoły żywicznej — dziegciu.
(lat.) pīceus, -a, -um adj.
1) smolny, żywiczny; 2) czarny jak smoła; od rzeczownika pix, picis f (smoła = dziegieć, produkt suchej destylacji drewna); pochodzi od praindoeuropejskiego *pik- oznaczającego smołę; podobne w brzemieniu słowa znajdują się w wielu językach z tej grupy, oznaczając smołę, a wtórnie piekło lub przenośnie gorąco (ale już podobne słowa piec, pieczenie itp. to inna rodzina)
1) smolny, żywiczny; 2) czarny jak smoła; od rzeczownika pix, picis f (smoła = dziegieć, produkt suchej destylacji drewna); pochodzi od praindoeuropejskiego *pik- oznaczającego smołę; podobne w brzemieniu słowa znajdują się w wielu językach z tej grupy, oznaczając smołę, a wtórnie piekło lub przenośnie gorąco (ale już podobne słowa piec, pieczenie itp. to inna rodzina)
(pl.) świerk
oraz regionalne (na południu) smrek, smerek są podobne w innych językach słowiańskich i prawdopodobnie pochodzą od praindoeuropejskiego *smer-k- oznaczającego drzewo iglaste (samo *smer- tyczyło się lasu iglastego)
oraz regionalne (na południu) smrek, smerek są podobne w innych językach słowiańskich i prawdopodobnie pochodzą od praindoeuropejskiego *smer-k- oznaczającego drzewo iglaste (samo *smer- tyczyło się lasu iglastego)