Rubus pedemontanus (jeżyna Bellardiego)
Rubus pedemontanus (jeżyna Bellardiego)
Rubus pedemontanus (jeżyna Bellardiego)
Rubus pedemontanus (jeżyna Bellardiego)

uwagi

- pędy płonne pokładające się lub nisko przygięte; nieznacznie kanciaste, o krawędziach tępych i bokach płaskich; włoski nieliczne, pojedyncze,
- kolce na pędach płonnych nierówne, największe do 5 mm, szydłowate o podstawie rozszerzonej, proste lub słabo zakrzywione, dość gęsto (do 15 na 5 cm łodygi) równomiernie dookoła pędu rozmieszczone, płynnie przechodzące w szczeciniaste, drobne kolce i trzoneczkowate gruczoły,
- liście pędów płonnych na ogół 3-listkowe o listkach bocznych na krótkich szypułkach; listek końcowy na szypułce średnio długiej, eliptyczny lub jajowaty o podstawie zaokrąglonej lub płytko sercowatej; listki wierzchem rzadko, dołem gęsto owłosione, włoski nie gwiaździste; piłkowanie drobne,
- ogonki liściowe i szypułki ogruczolone, z licznymi igłowatymi kolcami, przylistki nitkowate,
- kwiatostan nielicznokwiatowy, słabo rozgałęziony, od dołu z liśćmi pojedynczymi,
- oś kwiatostanowa owłosiona, ogruczolona i opatrzona prostymi lub zakrzywionymi igłowatymi kolcami do 3 mm długości,
- działki kielicha zielone, ogruczolone,
- płatki korony białe, pręciki od słupka dłuższe,
[Błażej Gierczyk]

występowanie

Takson rodzimy lub trwale zadomowiony. [491]
wystepowanie - Rubus pedemontanus (jeżyna Bellardiego)
ekologiczne liczby wskaźnikowe Rubus pedemontanus (jeżyna Bellardiego)
Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:
space_elw

Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.

wybrane okazy · selected collections

#7
bg.050703-1
leg. Błażej Gierczyk
/Las Taczanowski przy drodze z Koryt/
literatura · references
specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji