Senecio subalpinus (starzec górski)

cechy charakterystyczne

cechy diagnostyczne w kluczu:

⇑ kl 1847 "górne liście łodygowe w zarysie okrągłe" w "Senecio (starzec)"

Bylina, 30-70 cm wysokości.

space

Kwitnie w lipcu-sierpniu/wrześniu.

występowanie

rodzimy takson flory Polski ^[491]

wystepowanie - Senecio subalpinus (starzec górski)

ekologiczne liczby wskaźnikowe Senecio subalpinus (starzec górski)

Pospolicie w Karpatach (ale u nas nie w Bieszczadach) od regla do piętra alpejskiego.

space

Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:

Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.

Parametry dotyczące m.in. elementu geograficznego są podane po zalogowaniu.

wybrane okazy · selected collections ⇈

nomenklatura, etymologia ℹ️ ⇈

poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie

Senecio subalpinus W.D.J. Koch [🔉 se·ne·ci·o al·pī·nus] • (pl) starzec górski · starzec subalpejski

sub-, su(c,f,g)-; hyp(o)-; par(a)- (lat., pref.) — sub- (przed samogłoskami i większością spółgłosek), suc- (przed c), suf- (przed f), sug- (przed g); poniżej, pod, prawie, około;
· (gr.) hypo- ύπό - pod, w dole, z dołu; (lat) infra- [nie stosowane w nazwach roślin i grzybów];
· (gr.) par(a)- παρα- prawie, około, także w wyrazach złożonych w znaczeniu jak lat. spurius: fałszywy, złudnie podobny do ...
· przedrostek stosowany w epitetach zwykle dla obniżenia siły danej cechy np. suberectus - (trochę, nieco)-wzniesiony; lub wskazania niższego położenia np. subalpinum

alpīnus, -a, -um; alpester, -is; alpicola; alpigenus (nazwa geograficzna, adj.) — alpejski (przymiotnik od łacińskiej nazwy pasma górskiego Alpes); zwykle epitet oznacza, że gatunek rośnie w górach Alpach; czasem oznacza, że w strefie alpejskiej innych gór; odmiany epitetu: alpestre (od formy włoskiej i francuskiej), alpicola (lat. przyrostek -cola "zamieszkujący"), alpigenus (lat. przyrostek -gene "rodem z")

literatura · references

specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈