Trifolium hybridum ssp. hybridum (koniczyna białoróżowa typowa)

cechy charakterystyczne

cechy diagnostyczne w kluczu:Trifolium hybridum agg. (koniczyna białoróżowa (agg.))kl 289

Patrz opis gatunku: koniczyna białoróżowa (agg.) (Trifolium hybridum agg.).

Łodyga wzniesiona lub podnosząca się, dęta.

space

Kwiatostany 1.5-2.5cm szerokości, 50-80-kwiatowe, w początku owocowania trójbarwne (białe, różowe i brązowe).

space

występowanie

Takson rodzimy lub trwale zadomowiony. ^[491]

ekologiczne liczby wskaźnikowe Trifolium hybridum ssp. hybridum (koniczyna białoróżowa typowa)

Pospolicie na terenie całego kraju.

Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:

Gatunek wyróżniający (D.) dla:

wybrane okazy · selected collections ⇈

pkob.090622-3
leg. Piotr Kobierski
/okolice Górzyna, woj. lubuskie/

bl.010529-14
leg. Barbara Łotocka

właściwości i zastosowanie

wymagania uprawowe Trifolium hybridum ssp. hybridum (koniczyna białoróżowa typowa)

⇈ 🌱

Uprawiana wieloletnia roślina paszowa, w mieszankach na siano (z zielonkach jest gorzka) i jako międzyplon poprawiający żyzność (wiąże azot atmosferyczny) i strukturę gleby. Wchodzi też w skład mieszanek ozdobnych typu łąka kwiatna.

łąka kwietna

w uprawie polowej • pastewne • międzyplon, zielony nawóz

wymagania i uprawa

⇈ 🌸

Przeznaczona dla gleb wilgotnych do podmokłych, źle znosi suche. Dobrze rośnie w surowych warunkach terenów górskich. Zimotrwała. Źle znosi udeptywanie. Stosunkowo odporna na raka koniczyny.

⇈ 🌱 🌸

nomenklatura, etymologia ℹ️ ⇈

poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie

Trifolium hybridum L. ssp. hybridum [🔉 tri·fo·li·um * sub·spe·ci·ēs *] • Trifolium hybridum L. ssp. fistulosum Rouy [🔉 tri·fo·li·um * sub·spe·ci·ēs *] · Trifolium hybridum L. s. str. [🔉 tri·fo·li·um *] • (pl) koniczyna białoróżowa typowa · koniczyna szwedzka

trifolium, -ii; trifoliatus, -a, -um; trifolius, -a, -um (lat., subst., n) — rzeczownik złożony - "trójlist" - z przedrostka tri- (trzy) i -folium,-ii (liść), nazwa naukowa dla rodzaju koniczyna (Trifolium), stosowana już w starożytnej łacinie dla koniczyn i jej podobnych roślin; w epitecie gatunkowym trifolii w dopełniaczu - "koniczyny" (np. pasożytująca na niej kanianka koniczynowa (Cuscuta trifolii)); często jako przymiotnik w epitetach gatunkowych trifoliatus,-a,-um lub trifolius,-a,-um (trójlistny, trójlistkowy)

-foliūs, -a, -um; -foliatūs, -a, -um (lat., subst., n) — przyrostek od folium, -i n. (liść); częsty drugi człon w przymiotnikach złożonych -folius,-a,-um ("-listny"); częsty w epitetach gatunków np. angustifolius (wąskolistny), cordifolia (sercolistna), alternifolium (różnolistne), ilicifolius (o liściach jak dąb ostrolistny) lub unifolius (jednolistny)

literatura · references

specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈