Viola cornuta L. [🔉 wi·o·la cor·nū·ta]

Endemit pirenejski. Uprawiana bylina ozdobna; u nas zdziczała i zadomowiona (hemiagriofit) na jednym bogatym stanowisku w Górach Izerskich, gdzie występuje w zbiorowiskach łąkowych (2015).Endemit pirenejski. Uprawiana bylina ozdobna; u nas zdziczała i zadomowiona (hemiagriofit) na jednym bogatym stanowisku w Górach Izerskich, gdzie występuje w zbiorowiskach łąkowych (2015).

Bylinowy górski gatunek fiołka występujący w Pirenejach na murawach i wilgotnych skałach. Zdziczały i naturalizowany w Europie ale nie w Polsce, gdzie zimy mu nie sprzyjają.

U nas uprawiany w ogrodach, w licznych odmianach, także mieszańcowych o dużych kwiatach (patrz fiołek Williamsa (Viola ×williamsii)), często zbyt mało mrozoodpornych dla pewnej uprawy w naszym klimacie; odmiany zwykle uprawia się jak kwiaty dwuletnie. Od zwykłych „bratków” odróżnią się długą, cienką, ostrą ostrogą (stąd zresztą i epitet gatunkowy). Roślina o pędach płożących się, tworzy szerokie poduchowate kępy, 15-25 cm wysokości. Typowo kwiaty są fioletowe z małym żółtym oczkiem. U uprawianych mieszańców paleta barw jest równie szeroka jak u bratków; kwitną od czerwca do sierpnia.

Do uprawy w pojemnikach. Kwiaty na długich szypułkach nadają się na kwiat cięty do małych bukiecików.

Odmiany mieszańcowe są pokazane na stronie fiołka Williamsa (Viola ×williamsii).Bylinowy górski gatunek fiołka występujący w Pirenejach na murawach i wilgotnych skałach. Zdziczały i naturalizowany w Europie ale nie w Polsce, gdzie zimy mu nie sprzyjają.

Do uprawy w pojemnikach. Kwiaty na długich szypułkach nadają się na kwiat cięty do małych bukiecików.

Stanowisko słoneczne lub częściowo ocienione. Gleba żyzna, próchniczna, stale dostatecznie wilgotna; odczyn obojętny. Z uwagi na niepewną mrozoodporność wymagają zimą okrycia. Roślina krótkowieczna, co 3-4 lata należy odnawiać nasadzenie.

Nasiona na rozsadę wysiewa się w marcu lub na początku kwietnia na rozsadniku; wysiew płytki. Na miejsce stale przesadza się jesienią lub wiosna następnego roku; rozstawa co 25-30 cm (11-16 szt/m²).

Można mnożyć wegetatywnie przez podział starszych roślin jesienią lub wiosną lub w sierpniu/wrześniu z sadzonek pędowych z piętką.Stanowisko słoneczne lub częściowo ocienione. Gleba żyzna, próchniczna, stale dostatecznie wilgotna; odczyn obojętny. Z uwagi na niepewną mrozoodporność wymagają zimą okrycia. Roślina krótkowieczna, co 3-4 lata należy odnawiać nasadzenie.

Można mnożyć wegetatywnie przez podział starszych roślin jesienią lub wiosną lub w sierpniu/wrześniu z sadzonek pędowych z piętką.

Bylina. Kłącze rozgałęzione, cienkie, bez rozłogów. Pędy wzniesione lub podnoszące się, 9-25 cm wysokości, nierozgałęzione. Łodyga naga lub w okolicy węzłów rzadko owłosiona.

Przylistki trójkątne do jajowatych, grubo, nierówno ząbkowane; dłuższe lub równie długie jak ogonek liściowy.

Szypułki kwiatowe do 10 cm długości, z drobnymi podkwiatkami w górnej połowie. Kwiaty 2-3 (4) cm średnicy, fioletowe, liliowe lub białe. Ostroga cienka, 10-15 mm długości.

Torebki nagie.

Kwitnienie czerwiec-lipiec.Bylina. Kłącze rozgałęzione, cienkie, bez rozłogów. Pędy wzniesione lub podnoszące się, 9-25 cm wysokości, nierozgałęzione. Łodyga naga lub w okolicy węzłów rzadko owłosiona.

Szypułki kwiatowe do 10 cm długości, z drobnymi podkwiatkami w górnej połowie. Kwiaty 2-3 (4) cm średnicy, fioletowe, liliowe lub białe. Ostroga cienka, 10-15 mm długości.

Kwitnienie czerwiec-lipiec.