Aconitum ×zapalowiczii (Starmühl.) Mitka

Bylina; korzeń rzepowato zgrubiały. Pęd wzniesiony, sztywny. Kwiatostan prosty lub rozgałęziony, osie kwiatostanu skąpo owłosione z gruczołowatymi włoskami ±prostymi i niegruczołowatymi krętymi włoskami.

Szypułki kwiatowe gruczołowato i niegruczołowato (zwykle rzadko) owłosione. Przykwiatki różnego kształtu, podzielone lub nie, skąpo owłosione, umieszczone w górnej połowie szypułki.

Szczyty miodników główkowate, nie zawsze sięgają szczytu hełmu.

Słupków (2)3(4, rzadko 5), nagie lub na stronie grzbietowej (odosiowej) skąpo owłosione.

Nasiona czworokątne, gładkie lub czasem po jednej stronie pomarszczone, z trzeba podługowatymi skrzydełkami (jedno z nich silniej rozwinięte), płodne.

Spontaniczny mieszaniec występujący w zasięgu gatunków rodzicielskich: tojadu mocnego (Aconitum firmum) i tojadu Marii Paxa (Aconitum ×mariae ssp. paxii). Znaleziony w Tatrach i Beskidzie Żywieckim (Babia Góra, Oszust).

Piętro alpejskie (w Tatrach do 2400m n.p.m.) i subalpejskie, gdzie jest częsty, schodzi dolinami Czarnego Dunajca i Białki do 750m n.p.m. Często w ziołoroślach związku All. Adenostylion alliariae i wysoko-trawiastych zespołach związku All. Calamagrostion, zwłaszcza w zespole Ass. Aconitetum firmi. Poza tym w lasach i zaroślach, wzdłuż strumieni i halach.