Cornus mas L.

Wysoki krzew lub niskie drzewo (do 10 m wysokości) o szerokiej koronie. Pień i grubsze gałęzie z płatkowato łuszczącą się korą.

Liście zielone z obu stron, spodem ±lśniące, nieco szorstkie, z kępkami włosków w kątach nerwów.

Kwitnie wcześnie, marzec-kwiecień, przed rozwojem liści; kwiaty żółte, drobne; pachnące ale o nieprzyjemnym zapachu.

Występuje na na południe i południowy wschód od Polski, po Kaukaz i Azję Mniejszą, gdzie rośnie w podszycie widnych lasów liściastych i na suchych, słonecznych zboczach. U nas uprawiany jako krzew ozdobny i na owoce.

Walorem ozdobnym tego gatunku jest bardzo wczesne kwitnienie (po leszczynie pospolitej (Corylus avellana) a przez forsycjami (Forsythia)). Jesienią dużą ozdobę stanowią jaskrawoczerwone owoce. Jesienne przebarwienie liści niezbyt interesujące — brunatne do czerwonego. Pod koniec zimy ścięte gałązki można pędzić — wstawiać do wazonów aby w niedługim czasie rozwinęły się kwiaty.

Dobry na żywopłoty formowane, wtedy jednak słabo kwitnie i owocuje; cięcia nie prowadzić wiosną bo intensywnie „płacze” przycinanie wymaga nieco wysiłku, gdyż drewno jest wyjątkowo twarde.

Kwiaty są pyłkodajne (bez nektaru), chętnie odwiedzany przez pszczoły (o ile pozwala na to przedwiosenna pogoda).

Grupy użytkowe: krzewy liściaste · na żywopłot · strefa mrozoodporności 5a

Rośnie na glebach przeciętnie żyznych i żyznych, najlepiej wapiennych lub zasadowych, gleba nie może być kwaśna; umiarkowanie wilgotnych do suchych (jest bardzo odporny na suszę).

Krzew w pełni mrozoodporny (ale w srogie zimy mogą przemarzać pąki kwiatowe). Z uwagi na długi i ciepły okres wegetacji, szczególnie dobre warunki dla uprawy są południowo-wschodniej Polsce.

Analiza dostępności roślin (form i odmian #5):
• bez odmiany · · ‘Aurea’ · ‘Golden Glory’ · ‘Jolico’ · ‘Variegata’