Galium spurium L. [🔉 ga·lĭ·um *]

Roślina jednoroczna. Korzeń cienki, wrzecionowaty, słabo rozgałęziony.

Łodyga wzniesiona, podnosząca się lub pnąca, (15) 30-150 cm długości, zwykle rozgałęziona, wyraźnie 4-kanciasta, na kantach z prześwitującymi ostkami o szerokich nasadach, skierowanymi w dół, rzadko owłosiona do nagiej; międzywęźla 1-3 (4)× dłuższe od liści.

Liście i przylistki w 6-8 (9)-listnych okółkach, równowąskie do odwrotnie lancetowatych, (10) 14-35 (50) mm długości i (1.2) 1.8-4 (7) mm szerokości, na brzegach zwykle ze szczecinkami skierowanymi ku nasadzie liścia; wierzch liścia brodawkowano owłosiony.

Wierzchotki w kątach liści, (1) 3-9 kwiatowe, z 2 (3)-listkowymi podsadkami, 1.5-3 (6)× dłuższe od podsadek. Korona zielonawo żółta, 0.8-1.3 (1.6) mm średnicy.

Owoce 1.3-2.6 (2.9) mm długości, półkuliste; gęsto pokryte dość słabymi włoskami haczykowatymi bez wyraźnie bulwiasto zgrubiałej nasady [przytulia fałszywa dokuczliwa (Galium spurium ssp. infestum)] lub nagie [przytulia fałszywa typowa (Galium spurium ssp. spurium)].

Kwitnienie od czerwca do września.Roślina jednoroczna. Korzeń cienki, wrzecionowaty, słabo rozgałęziony.

Łodyga wzniesiona, podnosząca się lub pnąca, (15) 30-150 cm długości, zwykle rozgałęziona, wyraźnie 4-kanciasta, na kantach z prześwitującymi ostkami o szerokich nasadach, skierowanymi w dół, rzadko owłosiona do nagiej; międzywęźla 1-3 (4)× dłuższe od liści.

Liście i przylistki w 6-8 (9)-listnych okółkach, równowąskie do odwrotnie lancetowatych, (10) 14-35 (50) mm długości i (1.2) 1.8-4 (7) mm szerokości, na brzegach zwykle ze szczecinkami skierowanymi ku nasadzie liścia; wierzch liścia brodawkowano owłosiony.

Wierzchotki w kątach liści, (1) 3-9 kwiatowe, z 2 (3)-listkowymi podsadkami, 1.5-3 (6)× dłuższe od podsadek. Korona zielonawo żółta, 0.8-1.3 (1.6) mm średnicy.

Pola, ugory, pobocza dróg polnych, ogrody, tereny ruderalne, suche i jasne zarośla, nasypy kolejowe, rzadziej na luźnych murawach kserotermicznych i w jasnych lasach iglastych. Zwykle na glebach ciężkich, gliniastych, o odczynie obojętnym do zasadowego; często też i na piaskach.Pola, ugory, pobocza dróg polnych, ogrody, tereny ruderalne, suche i jasne zarośla, nasypy kolejowe, rzadziej na luźnych murawach kserotermicznych i w jasnych lasach iglastych. Zwykle na glebach ciężkich, gliniastych, o odczynie obojętnym do zasadowego; często też i na piaskach.

Roślina jednoroczna.Roślina jednoroczna.