Melilotus officinalis (L.) Pall. [🔉 * of·fi·ci·na·lis]

Roślina dwuletnia o silnym zapachu kumaryny. Łodygi wzniesione lub podnoszące się , 30 – 100 (200) cm wysokości, zwykle silnie rozgałęzione, w dole nieznacznie sześciokątna.

Przylistki równowąsko-lancetowate, całobrzegie.

Korona 4 – 6 mm długości, żółta. Zalążnia i młode strąki nagie. Strąki 2 – 3 mm długości. Nerwacja strąków siatkowata, z oczkami wydłużonymi prostopadle do szwów (niewyraźnie poprzeczna).

Kwitnienie maj – wrzesień.

Tereny ruderalne, pobocza, ugory, zarośla, murawy. W miejscach nasłonecznionych i nieznacznie zacienionych.

W medycynie stosuje się Meliloti herba (ziele nostrzyka) — całe lub pocięte, wysuszone, nadziemne części tego gatunku ([332] podaje też nostrzyk wyniosły (Melilotus altissima)), zbierane w czasie kwitnienia. Ziele wchodzi w skład Species advulnantes (zioła ułatwiające gojenie).