rodzaje włosków

Włoski są jednokomórkowymi lub wielokomórkowymi wytworami skórki; stosunkowo długimi i cienkimi trichomami.

W procesie rozwoju danego organu włoski są początkowo żywymi komórkami, biorącymi istotny udział w transpiracji przed rozwinięciem się aparatów szparkowych. Potem włoski realizujące funkcje osłonne, z reguły zamierają, światło ich komórek wypełnia się powietrzem, co nadaje pokryciu białą lub jasnoszarą barwę (światło jest wielokrotnie odbijane, załamywane i rozpraszane przy przechodzeniu przez ściany komórkowe).

Obecność lub brak oraz rodzaj włosków na poszczególnych organach rośliny jest zwykle ważną cechą diagnostyczną pomocną w identyfikacji gatunku. Do odpowiedniej obserwacji włosków, czasem długości rzędu 0.1mm, potrzebna jest lupa a jeszcze lepiej mikroskop stereoskopowy. Często też znajdują się osobniki lub odmiany gatunku z nietypowym owłosieniem (np. formy silnie owłosione u gatunku przeważnie nagiego). Siła i skład owłosienia w pewnym stopniu zależy też od warunków siedliskowych.

Włosek prosty jest nierozgałęziony, zwykle jednokomórkowy;włosek (w ścisłym rozumieniu tylko taki). Słowo "prosty" w znaczeniu niezłożony [nierozgałęziony], a nie odnośnie wyprostowanego kształtu!

Włosek złożony (lat. pilus compositus) to włosek wielokomórkowy. [471]

szczecina to włosek prosty, gruby, dość sztywny, elastyczny, ku górze zwężony

szczecina cebulkowata wyrasta z brodawki lub taki włosek jest w nasadzie bulwiasto zgrubiały; np. u Onosma visianii

Włosek gruczołowaty (włosek wydzielniczy) to włosek mający zwykle koniec pęcherzykowato rozszerzony; pęcherzyk zawiera wydzielinę (aromatyczną, lepką, parzącą) zwykle spełniającą funkcję obronną, zniechęcającą zwierzęta do jedzenia rośliny.

Wiele roślin przyprawowych, np. z rodziny jasnotowatych (Lamiaceae) ma substancje aromatyczne we włoskach gruczołowatych.

włosek zakończony jednym lub większą liczbą haczykowatych ostrzy

lat. trichoma furcatum; cz. vidličnatý chlup

Włosek rozgałęziony ma kilka ramion wyniesionych na dłuższym lub zupełnie krótkim trzonku, rozmieszczonych ± w jednej płaszczyźnie (smagliczka (Alyssum)).

lat. trichoma plumosum; niem. gefiedert; ang. plumose

Włosek z trzonkiem pośrodku i szeroką, spłaszczoną na podobieństwo tarczy główką.

lat. squamiformis; niem. Schuppenhaar; ang. squamate

Włosek zawierający w swoim wnętrzu parzący płyn. U pokrzyw (Urtica) ułamana krucha cienka końcówka włoska przypomina igłę strzykawki, wbija się w skórę, głębiej podając substancję parzącą i w ten sposób skuteczniej wywołuje drażnienie skóry.

1) o powierzchni pokrytej włoskami parzącymi, wywołującymi przy kontakcie ze skórą odczucie pieczenia, parzenia i/lub swędzenia;