słownik czesko-polski

W słowniku ujęte są słowa odnoszące się do budowy roślin, stosowane w opisach i kluczach. W nawiasie podane są stosowane skróty danego słowa. Z uwagi na to że liczne słowa czeskie są podobne do polskich ale mają różniące się znaczenie, podano także nieco słów ogólnych np. spójników, przymiotników. Przy opracowaniu tego słownika korzystałem głównie z Hejný, S., Slavík, B., 1990 — Květena České Republiky 2 [71.2].

Słownik w polskim układzie alfabetycznym (a więc np. ch jest po cf a nie po h). Litery „z daszkiem” są po odpowiednich literach „bez daszka”.

a — i

adventivni pupen — pączek przybyszowy

alespoň — przynajmniej

axilárni pupen — pąk pachwinowy

až — do, aż

báze — podstawa; na bázi — u podstawy

blizna — znamię słupka

brvitý — orzęsiony

buňka — komórka (w tkance)

celistvý list — liść niepodzielony

chlopeň — klapa

chobotnatý — zatokowaty (o wycięciu)

chocholik — baldachogrono

chmýr — pappus, puch kielichowy

délka — długość

dělohy — liścienie

-dílný — -dzielny

dlanitosečný — dłoniastosieczny

dlanitě složený — dłoniastozłożony

eliptický — eliptyczny

hetereochlamydeický květ — okwiat podwójny

hliza — bulwa

homochlamydeický květ — okwiat pojedynczy

hrotitý — szpiczasty

hrozen — grono

jařmo — para listków

jednoduchý list — liść pojedynczy

jehlicovitý — szpilkowaty, igiełkowaty

jemný — drobny, słaby, delikatny, gładki, miękki

jinak — albo

kalich — kielich

kalný — brudny, nieczysty (np. o barwie kalný zelený)

kedeřavý — kędzierzawy

klas — kłos

klinovitý — klinowaty

konkávni — wklęsłe

kopisťovitý — łopatkowaty

kořen — korzeń · kořeny svazčité — korzenie wiązkowe

kosnikovitý — jajowatorombowaty

kosočtverečný — rombowaty

-laločný — -wrębny, -klapowany

lata — wiecha

leierförmig — lirowaty

lesklý — lśniący, błyszczący, połyskliwy

lichopřeslen — niebyokółek

mečovitý — mieczowaty

měchýřkovitý — banieczkowate (np. o owłosieniu komosowatych)

mimoř´dné — rzadkie, wyjątkowe

monopodiální větvení — rozgałęzienia jednoosiowe (monopodialne)

monosymetrický květ — kwiat grzbiecisty

na lici — od wewnątrz, od góry (np. listka kielicha)

nahodilý pupen — pączek przybyszowy

nálevkovitý — lejkowaty

nazpět — w dół, ku dołowi, w tył

nažka — niełupka

obal — okrywa, pokrywa

obdélnikový — prostokątny

obsrdčitý — odwrotniesercowaty

obvejčitý — odwrotniejajowaty

oddenek — kłącze

pak — wtedy

palice — kolba (rodzaj kwiatostanu np. w rodzinie obrazkowate (Araceae)

palisty — przylistki

paprsky chmýru pérovité — pierzaste włoski pappusu

paprsčitě — promieniście, radialnie

prýt — pęd

přepážka — przegroda (diafragma) w łuszczynach

přeslen — okółek

přičný — boczny, poprzeczny

přimé — prosto,

racemózni květenstvi — kwiatostan groniasty

rezavý — rdzawy

roztroušený — rozproszony

na rubu — od spodu (lub na zewnątrz np. listka kielicha)

rúznoobalný květ — okwiat podwójny

samči — męski

schrotsägeförmig — piłowaty

-sečný — -sieczny

skořicový — cynamonowy np. skořicové hnědý

skulina — szczelina

také — także

téměř — prawie

tobolka — torebka

trichom — włosek

trs — kępka

úbor — koszyczek

úponka — wąs czepny

úžlabí listu — pachwina liścia

vakovitý — workowaty

vejčitý — jajowaty

vějiřek — wachlarzyk; vějiřovity — wachlarzowaty

vidlan — wierzchotka dwuramienna

vidličnaté větvení — rozgałęzienia widlaste

záhy — szybko, wcześnie

zákrov — okrywa koszyczka

zařez — wcięcie, ząbek

znenáhla — stopniowo (zwężony)

zobánek — dzióbek (np. zakończenie łuszczyny)