kształty nasady organów płaskich (liścia i innych)

Bliższa (proksymalna) część blaszki liściowej. U liści ogonkowych to część od strony ogonka liściowego. U liści siedzących część przy nasadzie liścia.

Kształt nasady blaszki liściowej jest zwykle ważną cechą diagnostyczną.Bliższa (proksymalna) część blaszki liściowej. U liści ogonkowych to część od strony ogonka liściowego. U liści siedzących część przy nasadzie liścia.

Nasada blaszki liściowej lub listka u mszaków może być daleko lub krótko, szeroko lub wąsko zbiegająca po łodydze (u mszaków po łodyżce).Nasada blaszki liściowej lub listka u mszaków może być daleko lub krótko, szeroko lub wąsko zbiegająca po łodydze (u mszaków po łodyżce).

W polszczyźnie botanicznej ogólnie mówi się o nasadzie zwężonej, względnie dodając, że jest szerokozwężona lub wąskozwężona. W botanicznej łacinie jest kilka określeń na zwężenie:

· angustatus (ogólnie zwężony, stopniowo zwężający się do kąta ostrego, z bokami równymi lub nieco wypukłymi),

· contractus (zwężenie "ściągnięte"; gdy w nasadzie boki schodzą się w dość szerokim kącie, >60-70°, z bokami wypukłymi ^[84.1s104],

· attenuatus (zwężenie wyciągnięte/zbiegające; gdy zwężenie jest stopniowe i na długim odcinku, w nasadzie blaszka zbiega na ogonek pod bardzo ostrym kątem). W polszczyźnie botanicznej ogólnie mówi się o nasadzie zwężonej, względnie dodając, że jest szerokozwężona lub wąskozwężona. W botanicznej łacinie jest kilka określeń na zwężenie:

· contractus (zwężenie "ściągnięte"; gdy w nasadzie boki schodzą się w dość szerokim kącie, >60-70°, z bokami wypukłymi ^[84.1s104],

O nasadzie klinowatej mówimy, gdy proste na znacznym odcinku boki schodzą się ku ogonkowi pod kątem ostrym lub zbliżonym do prostego; w zależności od wielkości kąta można mówić o nasadzie szerokoklinowatej i o nasadzie wąskoklinowatej.

Formą pośrednią pomiędzy nasadą klinowatą a nasadą zaokrągloną jest nasada zaokrąglonoklinowata tj. taka jak wierzchołkowe części serii kształtów zaostrzonoeliptycznych.O nasadzie klinowatej mówimy, gdy proste na znacznym odcinku boki schodzą się ku ogonkowi pod kątem ostrym lub zbliżonym do prostego; w zależności od wielkości kąta można mówić o nasadzie szerokoklinowatej i o nasadzie wąskoklinowatej.

O nasadzie tępej mówimy, gdy jest zwężona i zaokrąglona przy ogonku, po bokach słabo wypukła ^[84.1s104]; ^[476s78] definiuje jako nie ostrą lecz tępą, z bokami zbiegającymi się przy ogonku pod kątem tępym (90-180°).

O nasadzie uciętej mówimy, gdy jest ona w formie ±prostej linii, tak jakby ucięta.

O nasadzie zaokrąglonej mówimy, gdy jest ona w formie płynnego łuku koła. O nasadzie tępej mówimy, gdy jest zwężona i zaokrąglona przy ogonku, po bokach słabo wypukła ^[84.1s104]; ^[476s78] definiuje jako nie ostrą lecz tępą, z bokami zbiegającymi się przy ogonku pod kątem tępym (90-180°).

O nasadzie zaokrąglonej mówimy, gdy jest ona w formie płynnego łuku koła.

O nasadzie sercowatej mówimy, gdy wcięcie jest dość szerokie, ±trójkątne, różnej szerokości, z bocznymi klapami zaokrąglonymi. Gdy trójkątność wcięcia jest słabo wyrażona, bo jest płytkie i zaokrąglone, można mówić o nasadzie płytko sercowatej (lat. subcordata).
Zobacz też liść sercowaty.

O nasadzie nerkowatej mówimy, gdy wcięcie jest zaokrąglone lub tępe, z bocznymi klapami zaokrąglonymi. ^[84.1s104] określa wcięcie jako bardzo szerokie i płytkie, a ^[471s38] jako głębokie, a w przypadku gdy wąskie (brzegi klap ±równoległe do osi liścia) podaje termin lat. basis incisa - "nasada nacięta/wcięta".

O nasadzie zatokowatej mówimy, gdy jest ona w formie płytkiego łukowatego wykrojenia, z bocznymi klapami zaokrąglonymi. U Pławskiego ^[480s214] zwana "buchtowatą".O nasadzie sercowatej mówimy, gdy wcięcie jest dość szerokie, ±trójkątne, różnej szerokości, z bocznymi klapami zaokrąglonymi. Gdy trójkątność wcięcia jest słabo wyrażona, bo jest płytkie i zaokrąglone, można mówić o nasadzie płytko sercowatej (lat. subcordata).
Zobacz też liść sercowaty.

O nasadzie zatokowatej mówimy, gdy jest ona w formie płytkiego łukowatego wykrojenia, z bocznymi klapami zaokrąglonymi. U Pławskiego ^[480s214] zwana "buchtowatą".

O nasadzie strzałkowatej mówimy, gdy jest ona z trójkątnym (głębokim i ostrym) wcięciem a boczne klapy są trójkątne ±ostro zakończone i skierowane ku dołowi.

O nasadzie oszczepowatej mówimy, gdy jest ona z wcięciem i bocznymi ±trójkątnymi klapam ostro zakończonymi, w bok wyciągniętymi i ±prostopadłymi do osi liścia lub skierowanymi ku górze przynajmniej wierzchołkiem.
Jeśli klapy są jak w nasadzie oszczepowatej i wcięcie jest tępe, to mówimy o nasadzie sercowatooszczepowatej.
Jeśli klapy są jak w nasadzie oszczepowatej ale nasada jest ucięta to mówimy o nasadzie uciętooszczepowatej.

O nasadzie uszkowatej mówimy, gdy nasada ma po bokach wyraźne klapy lub odcinki ostro zakończone lub zaokrąglone — uszka.O nasadzie strzałkowatej mówimy, gdy jest ona z trójkątnym (głębokim i ostrym) wcięciem a boczne klapy są trójkątne ±ostro zakończone i skierowane ku dołowi.

O nasadzie uszkowatej mówimy, gdy nasada ma po bokach wyraźne klapy lub odcinki ostro zakończone lub zaokrąglone — uszka.

O nasadzie skośnej mówimy gdy blaszka po lewej i prawej stronie nie jest jednakowej wielkości lub nie zaczyna się na tym samym poziomie. Precyzyjnie ujęty ten termin odnosi się do nasady skośnie uciętej (lat. basis oblique truncata) ale często jest stosowany także w odniesieniu do każdego przypadku niesymetryczności prawej i lewej strony nasady.O nasadzie skośnej mówimy gdy blaszka po lewej i prawej stronie nie jest jednakowej wielkości lub nie zaczyna się na tym samym poziomie. Precyzyjnie ujęty ten termin odnosi się do nasady skośnie uciętej (lat. basis oblique truncata) ale często jest stosowany także w odniesieniu do każdego przypadku niesymetryczności prawej i lewej strony nasady.