kwiatostany groniaste proste

Grono to rodzaj prostego kwiatostanu groniastego z jedną wydłużoną osią kwiatostanu, nie zakończoną kwiatem i wyrastającymi na niej kwiatami na szypułach mniej więcej równej długości. Wierzchołek wzrostu jest długo aktywny, rozkwitanie zwykle wyraźnie postępuje od podstawy ku szczytowi grona.

Inne fotografie gron: kokorycz pełna (Corydalis solida), konwalia majowa (Convallaria majalis), robinia akacjowa (Robinia pseudoacacia).

Kłos jest rodzajem prostego kwiatostanu groniastego podobny do grona z tym, że kwiaty są siedzące tj. osadzone bez szypułki na wydłużonej osi głównej kwiatostanu

Podobne do kłosa są: kotka (wiotka, zwieszona oś) i kolba (silnie zgrubiała oś). Rodzajem kłosa-kotki są szyszkowate kwiatostany olch (Alnus).

Kłos złożony to rodzaj złożonego kwiatostanu groniastego składający się kłosów osadzonych na osi głównej kwiatostanu jakby „dwustopniowy kłos”.

Kotka (zwana też bazią) to rodzaj kwiatostanu groniastego typu kłos lub rzadziej typu grono lub gęsty krótkoszypułkowy tyrs, gdzie oś kwiatostanu jest zwieszona, zwykle wiotka. Po przekwitnięciu cały kwiatostan (razem z osią) odpada od rośliny.

Kotki kłosowe występują najczęściej, kwiaty są w nich osadzone bezpośrednio na osi kwiatostanu (są siedzące tj. bez własnej szypułki).

Kotki groniaste są mniej częste, kwiaty w nich mają wyraźne szypułki.

Kotka jest przystosowaniem do wiatropylności - odwrócenie kwiatostanu męskiego osią w dół sprawia, że dojrzewający pyłek jest osłonięty przez zamoczeniem lub wypłukaniem przez leżące powyżej kwiatu przysadki. Po dojrzeniu pyłku, wiotkie, zwieszone poniżej gałązek kwiatostany, swobodnie kołyszą się na wietrze efektywniej uwalniając pyłek.

Szyszki to kwiatostany zbliżone do kłosa o zdrewniałej osi i listkach. Należą tu kwiatostany żeńskie w rodzaju olsza (Alnus) (tyrs) oraz u drzew iglastych sosnowate (Pinaceae).

Kolba to rodzaj prostego kwiatostanu groniastego typu kłosa gdzie oś kwiatostanu jest silnie zgrubiała (stanowi osadnik), na niej są gęsto osadzone siedzące kwiaty.

Główka to prosty kwiatostan groniasty o silnie skróconej osi, mniej lub bardziej zgrubiałej i gęsto osadzonych kwiatach, siedzących lub na bardzo krótkich szypułkach.

Koszyczek to prosty kwiatostan groniasty o silnie skróconej osi, ponadto bardzo rozszerzonej, tworzącej dno kwiatostanowe (zwane w przypadku koszyczka osadnikiem) na którym bardzo gęsto umieszczone są siedzące kwiaty.

Zewnętrzną (spodnią) stronę koszyczka okrywają liczne mniej lub bardziej przekształcone liście kwiatostanowe tworząc tzw. okrywę

Kwiaty brzeżne zwykle różnią się od kwiatów środkowych.

Rozkwitanie zwykle wyraźnie postępuje od zewnątrz ku centrum koszyczka.

Plewinka to drobny, łuskowaty listek u podstawy kwiatu w koszyczkach kwiatowych niektorych gatunków z rodziny astrowate s.l. (Asteraceae) i szczeciowate (Dipsacaceae) łuseczka.

W rodzaju Armeria kwiatostanem jest główka złożona z krótkich skrętków.

Rodzaj prostego kwiatostanu groniastego o bardzo silnie skróconej osi — tak że kwiaty (umieszczone na szypułkach) wyrastają prawie z jednego punktu, na szczycie osi kwiatostanu,. W baldachu długość szypułek kwiatowych jest mniej więcej równa, kwiaty są więc rozłożone na mniejszym lub większym wycinku sfery.

Kwiatostan typu baldach występuje np. u czosnek (Allium) i niektórych gatunków w rodzinie selerowatych (Apiaceae) (u większości gatunków tej rodzinie występuje baldach złożony).

Baldach złożony to rodzaj złożonego kwiatostanu groniastego, jakby „dwustopniowy baldach” — osi pierwszego rzędu wyrastają w formie baldacha, z tym że w miejscu pojedynczych kwiatów (jak u zwykłego baldacha) są umieszczone baldachy (zwane tutaj baldaszkami).

Liście przykwiatowe u podstawy baldacha złożonego to pokrywy, u podstawy baldacha (baldaszka) to pokrywki.

Baldaszek to termin funkcjonujący w literaturze w odniesieniu do dwóch rzeczy — 1) baldacha [3][56]; 2) pojedynczego baldacha budującego baldach złożony lub inne kwiatostany złożone z baldachów. Drugie znaczenie jest bardziej precyzyjne.

Baldachogrono to prosty kwiatostan groniasty z kwiatami osadzonymi na szypułach różnej długości (najniższe - najstarsze - zewnętrzne kwiaty mają najdłuższe szypuły) w taki sposób, że kwiaty znajdują się mniej więcej w jednej, zwykle nieco wypukłej, płaszczyźnie. Swoim wyglądem przypomina baldach. Podobnie jak w innych prostych kwiatostanach groniastych najmłodsze i pączki kwiatowe są w centrum, tak że kwitnienie rozpoczyna się od zewnątrz i postępuje ku środkowi baldachogrona.

Baldachogrono jest prawdopodobnie wyrazem przystosowania do zapylania przez owady - skupienie wielu drobnych kwiatów w jednej płaszczyźnie tworzy wizualnie jeden duży kwiat atrakcyjny dla zapylaczy.