Convallaria majalis L. [🔉 kon·wal·la·ri·a]

Bylina kłączowa. Kłącza konwalii majowej rozgałęziają się i pełzają płytko pod powierzchnią ziemi, są cienkie - do 5 mm średnicy. W węzłach zakorzeniają się i tworzą oprócz cienkich, wydłużonych kłączy podziemnych, skrócone i zgrubiałe kłącza unoszące się ku powierzchni. Z dwuletnich, unoszących się kłączy wyrastają pędy kwiatowe.

Liście 2 (rzadziej trzy lub jeden), duże, eliptycznojajowate, ostro zakończone, stopniowo zbiegające w ogonek, ich powierzchnia jest naga, ciemnozielona. Kilka przekształconych w bezzieleniowe pochwy liści otula ogonki liściowe i pęd kwiatowy typu głąbik (bezlistny) wysokości 10-20 (30) cm, zwykle nieco krótszy od liści; kwiatostan to jednostronne grono z kilkoma do kilkunastu kwiatami.

Kwiaty o koronie białej lub zaróżowionej, o wyraźnym, charakterystycznym i przyjemnym zapachu; dzwonkowate, do 9 mm długości, ząbków kielicha 6, odgięte, 1.5 mm długości. Pręcików 6. Słupek 1, górny. Znamię słupka trójkanciaste.

Kwitnie w maju i czerwcu.

Owoc to czerwonej barwy jagoda, do 10 mm średnicy, jest rzadko zawiązywany, dojrzewa we wrześniu lub październiku.

Roślina jest silnie trująca. Trujące są wszystkie jej części. Stosunkowo niewielka dawka może być przyczyną ciężkiego zatrucia (nawet ze śmiertelnym skutkiem) u ludzi i u niektórych zwierząt.Bylina kłączowa. Kłącza konwalii majowej rozgałęziają się i pełzają płytko pod powierzchnią ziemi, są cienkie - do 5 mm średnicy. W węzłach zakorzeniają się i tworzą oprócz cienkich, wydłużonych kłączy podziemnych, skrócone i zgrubiałe kłącza unoszące się ku powierzchni. Z dwuletnich, unoszących się kłączy wyrastają pędy kwiatowe.

Kwiaty o koronie białej lub zaróżowionej, o wyraźnym, charakterystycznym i przyjemnym zapachu; dzwonkowate, do 9 mm długości, ząbków kielicha 6, odgięte, 1.5 mm długości. Pręcików 6. Słupek 1, górny. Znamię słupka trójkanciaste.

Owoc to czerwonej barwy jagoda, do 10 mm średnicy, jest rzadko zawiązywany, dojrzewa we wrześniu lub październiku.

Konwalia majowa jest pospolita na terenie całej Polski na nizinach, w wyższych położeniach górskich brak. Występuje w lasach, na ich skrajach, w zaroślach, na żyznej, próchnicznej glebie. Często uprawiana jako roślina ozdobna. Konwalia majowa jest pospolita na terenie całej Polski na nizinach, w wyższych położeniach górskich brak. Występuje w lasach, na ich skrajach, w zaroślach, na żyznej, próchnicznej glebie. Często uprawiana jako roślina ozdobna.

Konwalia majowa w czasie kwitnienia jest wybitnie charakterystyczna i w polskiej florze nie występują podobne gatunki. U pokrewnej konwalijki dwulistnej (Maianthemum bifolium) kwiaty są drobniejsze, kwiatostan znajduje się na ulistnionym pędzie, liście też są drobniejsze i mają sercowato wyciętą nasadę.

Podobne wydłużone liście ma czosnek niedźwiedzi (Allium ursinum) - odróżnia się między innymi wyraźnym zapachem czosnku.Konwalia majowa w czasie kwitnienia jest wybitnie charakterystyczna i w polskiej florze nie występują podobne gatunki. U pokrewnej konwalijki dwulistnej (Maianthemum bifolium) kwiaty są drobniejsze, kwiatostan znajduje się na ulistnionym pędzie, liście też są drobniejsze i mają sercowato wyciętą nasadę.

Konwalia to rodzima bylina kłączowa, uprawiana w ogrodach przynajmniej od kilkuset lat. Jest to wybitnie trwała bylina okrywowa, odpowiednia dla stanowisk cienistych i półcienistych, także stosunkowo suchych, ale z glebą próchniczną, żyzną. Forma typowa z powodzeniem stosowana jako runo pod drzewami i wysokimi krzewami, gdzie można ją łączyć z kopytnikiem pospolitym (Asarum europaeum) lub paprociami. Zwarcie okrywy, dzięki pełzającym kłączom następuje szybko; ale uwaga, nie w pełni zagłusza chwasty.

Polecana bylina rabatowa. Możliwa jest też uprawa w pojemnikach. Kwiaty pachnące. Liście ozdobne przez cały sezon. Ciekawie wyglądają też jesienią czerwone owoce - jagody. Uwaga! cała roślina jest silnie trująca.

Odmiany ogrodowe konwalii różnią się głównie formą kwiatów i ich barwą, znana jest też odmiana o częściowo bezchlorofilowych, biało lub żółtawo paskowanych liściach.Konwalia to rodzima bylina kłączowa, uprawiana w ogrodach przynajmniej od kilkuset lat. Jest to wybitnie trwała bylina okrywowa, odpowiednia dla stanowisk cienistych i półcienistych, także stosunkowo suchych, ale z glebą próchniczną, żyzną. Forma typowa z powodzeniem stosowana jako runo pod drzewami i wysokimi krzewami, gdzie można ją łączyć z kopytnikiem pospolitym (Asarum europaeum) lub paprociami. Zwarcie okrywy, dzięki pełzającym kłączom następuje szybko; ale uwaga, nie w pełni zagłusza chwasty.

Odmiany ogrodowe konwalii różnią się głównie formą kwiatów i ich barwą, znana jest też odmiana o częściowo bezchlorofilowych, biało lub żółtawo paskowanych liściach.

Odpowiednie miejsce dla konwalii w ogrodzie, powinno być częściowo ocienione, można wykorzystać przestrzeń pod drzewami lub wysokimi krzewami i w ich otoczeniu. Będzie rosła i w miejscach ocienionych, ale wtedy słabiej kwitnie. Gleba powinna być umiarkowanie wilgotna, latem może nieco przesychać; odczyn obojętny (nie kwaśna), toleruje także gleby wapienne.

W sprzyjających warunkach kłącza rozrastają się i po kilku latach tworzy się zwarty łan. Grupy konwalii wyglądają atrakcyjnie zarówno podczas kwitnienia, jak i latem - dzięki ciemnozielonym liściom. Kwitnienie zaczyna się w okolicach połowy maja i trwa kilka tygodni. Liście zaczynają zasychać w sierpniu.

Konwalie rozmnażają się wyjątkowo łatwo, przez sadzonki kłączowe. Można ukorzeniać odcinki kłączy nawet tylko z jednym pączkiem, pewniej jednak korzystać z dłuższych odcinków. Sadzonkuje się jesienią, nawet do listopada. Konwalie są ekspansywne, co należy brać pod uwagę projektując sąsiadujące z nią nasadzenia.

Pędzenie konwalii na kwiat w okresie późnojesienno-zimowym jest proste. Wystarczy umieścić kłącze w donicy, w temperaturze ponad 20°C. Kwiaty pojawiają się po kilku tygodniach. Odpowiednie miejsce dla konwalii w ogrodzie, powinno być częściowo ocienione, można wykorzystać przestrzeń pod drzewami lub wysokimi krzewami i w ich otoczeniu. Będzie rosła i w miejscach ocienionych, ale wtedy słabiej kwitnie. Gleba powinna być umiarkowanie wilgotna, latem może nieco przesychać; odczyn obojętny (nie kwaśna), toleruje także gleby wapienne.

Konwalie rozmnażają się wyjątkowo łatwo, przez sadzonki kłączowe. Można ukorzeniać odcinki kłączy nawet tylko z jednym pączkiem, pewniej jednak korzystać z dłuższych odcinków. Sadzonkuje się jesienią, nawet do listopada. Konwalie są ekspansywne, co należy brać pod uwagę projektując sąsiadujące z nią nasadzenia.