Arenaria montana L. [🔉 a·re·na·ri·a *]

Bylina z Półwyspu Iberyjskiego, poza tym sięga na północ do centralnej i południowo-zachodniej Francji. Tworzy kępy i darnie 10 – 30 cm wysokości. Cała szarozielona, krótko owłosiona.

Kwiaty pojedynczo lub po 2 – 11 w wierzchotce, ich szypułki 2 – 6× dłuższe od działek. Działki (5) 6 – 9 mm długości, jajowato-lancetowate do jajowatych, ostre lub tępawe na końcu, z jednym nerwem. Płatki 2× dłuższe od działek, białe.

Roślina górska, u nas używana do ogrodów skalnych i do obsadzania podobnych elementów ogrodu (murki, skarpy, płyty chodnikowe).

Wymaga stanowiska słonecznego, gleby przepuszczalnej ale dostatecznie wilgotnej, zasadowej lub obojętnej. Nie sprawia kłopotu w uprawie i dobrze zimuje o ile podłoże jest przepuszczalne.