|
cechy charakterystyczne
cechy diagnostyczne w kluczu:
Roślina roczna, rzadziej dwuletnia, pędy zwykle bogato rozgałęzione, rozesłane, podnoszące się lub wyprostowane, (2)5-20cm wysokości; zielona.
Torebka jajowata lub prawie kulista, u nasady rozdęta, grubościenna, nieprzejrzysta. Nasiona 0.45-0.7mm długości.
Wyróżnia się dwa podgatunki:
piaskowiec macierzankowy lepki (Arenaria serpyllifolia ssp. glutinosa) - rośliny w górze i kwiatostan z odstającymi włoskami gruczołowatymi; torebka prawie kulista, szeroko rozdęta.
Pospolity. Piaszczyste murawy, pola, przydroża, tereny ruderalne.
Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.
Parametry dotyczące m.in. hemerobii z publikacji /Chmiel J. (1993) [575.1]/ z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane po zalogowaniu.
Parametry dotyczące m.in. elementu geograficznego są podane po zalogowaniu.
nomenklatura, etymologia ℹ️ ⇈
poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Arenaria serpyllifolia [🔉 a·rē·nā·ri·a *] • (pl) piaskowiec macierzankowy
arēnārius, -a, -um (adj.); arēnāria (subs.)
(lat.)
— piaskowy, piaszczysty, przymiotnik do rzeczownika
lat. (h)arena - piasek, piaski, teren piaszczysty, stąd arena - miejsce pokryte piaskiem;
· arenaria (rzeczownik odprzymiotnikowy) - piaskownia; w nazwach roślin i grzybów odnosi się do bytowania na terenach/glebach piaszczystych
· arenaria (rzeczownik odprzymiotnikowy) - piaskownia; w nazwach roślin i grzybów odnosi się do bytowania na terenach/glebach piaszczystych
-foliūs, -a, -um; -foliatūs, -a, -um
(lat., subst., n)
— przyrostek od folium, -i n. (liść);
częsty drugi człon w przymiotnikach złożonych -folius,-a,-um ("-listny");
częsty w epitetach gatunków np. angustifolius (wąskolistny), cordifolia (sercolistna), alternifolium (różnolistne), ilicifolius (o liściach jak dąb ostrolistny) lub unifolius (jednolistny)
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji