| ||||||||||
| ||||||||||
cechy charakterystyczne
Bylina 5-35(40) cm wysokości, z pędami płonnymi wyrastającymi w dolnych węzłach pędów kwiatowych.
Pędy płożące się i podnoszące się, przy czym część wzniesiona znacznie dłuższa od rozesłanej.
Roślina szarawozielona, krótko owłosiona, zwykle do samej nasady, i zwykle ogruczolona.
Wszystkie przysadki z błoniastym szczytem i z wyraźnym błoniastym obrzeżeniem.
Nasiona (0.7)0.8-1.0(1.1)mm długości, czerwonobrunatne do brunatych.
występowanie
Pospolita. Występuje w miejscach suchych i nasłonecznionych, na murawach, na miedzach i przydrożach.
Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:
w ogrodzie
wymagania i uprawa
Grupa użytkowa: bylina ogrodowa • do ogrodu skalnego
Wymagania (optimum rozwoju/konkurencyjności wg ekologicznych liczb wskaźnikowych): światło — pełne słońce • woda — gleba sucha • odczyn — gleba słabo kwaśna lub gleba o obojętnym pH lub gleba zasadowa, z wapniem • ciepło — miejsce przeciętnie ciepłe • zwięzłość — gleba lekka, piaszczysta lub gleba średnio zwięzła • próchnica — gleba mineralno-próchnicza, zasobna w humus • żyzność — podłoże ubogie
Cerastium tatrae · rogownica Raciborskiego
Cerastium arvense ssp. glandulosum · Cerastium raciborskii
takson rodzimy lub trwale zadomowiony [24]
takson rodzimy lub trwale zadomowiony [24]
Ujmowana także jako podgatunek rogownicy polnej (Cerastium arvense). Cechy różnicujące:
Łodyga owłosiona nie do samego dołu.
Pospolicie w Tatrach, na piargach, skałach, murawach, żwirowiskach wapiennych i granitowych.