Cerastium arvense L. s. str. [🔉 ce·ras·ti·um ar·wen·se]

Bylina 5-35(40) cm wysokości, z pędami płonnymi wyrastającymi w dolnych węzłach pędów kwiatowych. Pędy płożące się i podnoszące się, przy czym część wzniesiona znacznie dłuższa od rozesłanej. Roślina szarawozielona, krótko owłosiona, zwykle do samej nasady, i zwykle ogruczolona.

Wszystkie przysadki z błoniastym szczytem i z wyraźnym błoniastym obrzeżeniem.

Nasiona (0.7)0.8-1.0(1.1)mm długości, czerwonobrunatne do brunatych.

Pospolita. Występuje w miejscach suchych i nasłonecznionych, na murawach, na miedzach i przydrożach.

Na skalniakach może być uprawiana odmiana 'Compactum' - ma zwarty poduszkowaty pokrój, kwitnie biało, obficie, wczesnym latem; ogólny kolor matowozielony.

Ujmowana także jako podgatunek rogownicy polnej (Cerastium arvense). Cechy różnicujące:

Łodyga owłosiona nie do samego dołu.

Pospolicie w Tatrach, na piargach, skałach, murawach, żwirowiskach wapiennych i granitowych.