jastrzębiec s.l. (Hieracium s.l.)

cechy diagnostyczne w kluczu:Cichorioideae z głąbikiem kl 1436 Cichorioideae z ulistnionym pędem, żółte kl 1458

		↓nieniełupki do 2.5 mm długości, na górze z krótkimi ząbkowatymi wyrostkami; zwykle z rozłogami · ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony · Pappus 1-rzędowy, z włoskami dość długimi i ± jednakowymi. · ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony · ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony ▶ Pilosella (jastrzębiec) Gatunki o dużej zmienności wewnątrzpopulacyjnej i zdolności do hybrydyzacji, wynika to z przewagi procesów seksualnych w rozmnażaniu Przeważają kserofity (rośliny stanowisk skrajnie suchych i ciepłych).

		↑nie niełupki >2.5 mm długości, w górze z niskim pierścieniem; bez rozłogów · ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony · Pappus 2-rzędowy, włoskami nierówne. · ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony · ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony ▶ Hieracium (jastrzębiec) Gatunki w przewadze rozmnażające się apomiktycznie, tworzą homogeniczne populacje zajmujące obszary różnej wielkości, często zachodzące na siebie ale izolowane genetycznie (podobne w tym do rodzaju malina, jeżyna (Rubus)). Jedynie jastrzębiec baldaszkowaty (Hieracium umbellatum) rozmnaża się płciowo. Przeważają mezofity (rośliny stanowisk umiarkowanie wilgotnych i ciepłych).

cechy diagnostyczne w kluczu:Cichorioideae z głąbikiem kl 1436 Cichorioideae z ulistnionym pędem, żółte kl 1458

oznaczanie

Rodzaj ekstremalnie trudny w oznaczaniu. Bierze się to z olbrzymiej ilości drobnych gatunków zdolnych do rozmnażania apomiktycznego oraz różnych mechanizmów hybrydyzacji w procesach płciowych. Liczbę drobnych gatunków w skali świata szacuje się na 10-15 tysięcy. W praktyce oznaczania przyjmuje się koncepcję gatunków głównych (jest ich kilkanaście razy mniej niż głównych) oraz gatunków pośrednich pomiędzy nimi w określonej relacji do gatunków głównych (tj. np. że gatunek C jest pośredni między gatunkiem A i B, bliżej A — A > B).

Szanse na oznaczenie gatunku daje odpowiednie i umiejętne zebranie materiału zielnikowego.

space

2. Należy na świeżo zanotować cechy źle zachowujące się lub zanikające w zielniku: barwę szyjki słupka i znamion, barwę liści (trawiastozielona, szarozielona, szara itd.); na świeżo jest też łatwiej wyszukać i opisać szczytowy koszyczek i jego szypułę (akladium).

space

1. Owłosienia może składać się z:
a) prostych, wielokomórkowych krętych włosków widocznych gołym okiem; w podrodzaju Pilosella istotna jest twardość tych włosków (miękkie, sztywne i stosunkowo długie, szczeciniaste),
b) gruczołków na stopce, zwykle na łodydze i listkach okrywy, przeważnie czarne, czasem prześwitujące, drobne (widoczne pod lupą przynajmniej 10×), liczniej na brzegu liści,
c) włosków gwiazdkowatych, gdy liczne tworzą wojłoczek, mniej liczne są widoczne dopiero pod silną lupą — ich obecność i liczność na liściach jest istotna w oznaczaniu podrodzaju Pilosella, występowanie na szypułkach i listkach okrywy jest ważne w podrodzaju Hieracium (oznacza się je z końcowego (środkowego) koszyczka kwiatostanu).

space

3. barwa liści — szara, szarozielona, różne odcienie zieleni,

4. obecność rozłogów i czy liście zmniejszają się z ich biegiem lub są ±tej samej wielkości albo (rzadko) się zwiększają,

space

cechy diagnostyczne w kluczu:Cichorioideae z głąbikiem kl 1436 Cichorioideae z ulistnionym pędem, żółte kl 1458

występowanie

Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:

cechy diagnostyczne w kluczu:Cichorioideae z głąbikiem kl 1436 Cichorioideae z ulistnionym pędem, żółte kl 1458

literatura · references

specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈

Rutkowski L., 1998 — Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. p.517+505k+507k [15]
Slavík, B., Štěpánková, 2004 — Květena České Republiky 7 p.540 [71.7]
Tzvelev N.N., 1989 — Flora Partis Europaeae URSS. T.8 p.14+140+301+378 [86.8]
Flora Polska. Rośliny naczyniowe, 1980 — Tom XIV p.199 [16.14]
Rothmaler W., 2005 — Exkursionsflora von Deutschland, Band 4. Gefäßpflanzen: Kritischer Band. p.741 [40]
Haeupler, H., Muer, T., 2000 — Bildatlas der Farn- und Blütenpflanzen Deutshlands. p.541 [9]
Shishkin, B.K., Bobrov, E.G., Juksin, A.Ja., 1960 — Flora URSS T.30 p.1 [85.30]
Kulpa, W., 1988 — Nasionoznawstwo chwastów. p.8+273+316 [80]
Tutin T.G. et al., 1976 — Flora Europaea. Volume 4. Plantaginaceae to Compositae (and Rubiaceae) p.358 [150.4]
Szafer, Wł., Kulczyński, St., Pawłowski, B., 1988 — Rośliny polskie, cz. I i II. p.749 [3]
Cullen J., Knees S.G., Cubey, H.S., 2011 — The European Garden Flora Flowering Plants Vol. V p.441 [448]
Nie znaleziona literatura id: