cechy charakterystyczne

- łodyga obła z dwoma wystającymi podłużnymi liniami, pełna
- liście gęsto, wyraźnie, przeświecająco punktowane

występowanie

wystepowanie
o mapie występowania
Pospolity. Skraje lasów, zręby, zarośla, murawy.

Gatunek wyróżniający (D.) dla:

space_elw

Ekologiczne liczby wskaźnikowe (Zarzycki et al.) [24]:

space_elw

Hypericum perforatum ssp. angustifolium

takson rodzimy lub trwale zadomowiony, nie ujęty czekliście 2002 [24]
- liście wąskoeliptyczne do równowąskich
- działki do 1 mm szerokości
- kwiaty mniejsze, 15-20(25) mm średnicy
- płatki wąskie

suche murawy i bory sosnowe

Hypericum perforatum ssp. perforatum · dziurawiec zwyczajny typowy

takson rodzimy lub trwale zadomowiony, nie ujęty czekliście 2002 [24]
działki 1-1.5 mm szerokości, równowąsko-lancetowate, zwykle całobrzegie, delikatnie zaostrozne

pospolity

Hypericum perforatum ssp. latifolium

takson rodzimy lub trwale zadomowiony, nie ujęty czekliście 2002 [24]
działki 2-3 mm szerokości, jajowato-lancetowate, na szczycie ząbkowane

skraje lasów

znalezisko 20031129.13.bl - Hypericum perforatum (dziurawiec zwyczajny); Warszawa

3f · 20031129.13.bl
leg. Barbara Łotocka
/Warszawa/

właściwości i zastosowanie

W medycynie stosuje się Hyperici herba (ziele dziurawca) — całe lub pocięte kwitnące szczyty pędów zebrane w początkowym okresie kwitnienia oraz Hyperici herbae extractum siccum quantificatum (wyciąg suchy kwantyfikowany z ziela dziurawca).
Stosowany głównie na poprawę trawienia. Zawiera substancję uczulającą na promieniowanie ultrafioletowe, co może prowadzić do oparzeń skóry wystawionej na światło.

space

Dziurawiec jest trujący dla zwierząt gospodarskich, z uwagi na uczulanie jasnej lub nieosłoniętej skóry na światło.

Grupa użytkowa: rośliny lecznicze · rośliny trujące