Parthenocissus quinquefolia (L.) Planch. in A. et C. DC.

Liana (zdrewniałe pnącze) 20-30m wysokości.

Młode gałązki i pąki zaczerwienione. Wąsy czepne z 5-8(12) rozgałęzieniami, ich końce z dobrze wykształconymi przylgami.

Liście dłoniasto złożone, 5-listkowe; górą matowo zielone, spodem szarawe; jesienią przebarwiają się karminowoczerwono. Listki drobno piłkowane do niemal całobrzegich.

Kwiaty w szczytowych wierzchotkowatych wiechach. Owoce przeważnie nieowoszczone, niebieskoczarne, ok. 6mm średnicy, z 2-3 nasionami.

Kwitnienie lipiec-sierpień.

Współcześnie rzadko uprawiane pnącze.

Pnącze pochodzące ze wschodu Ameryki Północnej; u nas bardzo często uprawiane. Do wspinania nie potrzebuje specjalnych podpór gdyż posiada przylgi na końcu wąsów — pnącze samoczepne. Dzięki przylgom może wspinać się po ±szorstkich powierzchniach. Starsze egzemplarze mogą pokrywać wysokie ściany budynków, do kilkunastu metrów wysokości i wyżej.

Ozdobne w okresie wegetacji dzięki gęstemu ulistnieniu; jesienią liście przebarwiają się czerwono; ozdobę stanowią też granatowoczarne owoce (wrzesień-październik). W okresie kwitnienia (lipiec-sierpień) jest pożytkiem pszczelim.

W uprawie znajdują się odmiany różniące się miedzy innymi kształtem, owłosieniem i barwą liści oraz rosłością. Stosuje się przy murach, ścianach oraz do okrywania ogrodzeń i trejaży.

Stanowisko ±słoneczne; ale dość dobrze rozwija się także na północnych ścianach budynków. Gleba przeciętna, rośnie też na słabszych, piaszczystych; odporne na suszę. Wysoce mrozoodporny i odporny na warunki miejskie. Może być rozmnażany przez odkłady.

Zobacz też porównanie z podobnym dzikim winem - winobluszczem zaroślowym (Parthenocissus inserta).