cechy charakterystyczne
cechy diagnostyczne w kluczu:
Wysoka trawa (pędy płonne i generatywne długie, obficie ulistnione), 30-150(200) cm wysokości;
luźnokępkowa, z długimi podziemnymi rozłogami (kłącza do 3mm średnicy);
pędy z reguły nagie, czasem jednak nieco orzęsione.
Języczek liściowy krótki ale wyraźnie dostrzegalny, drobno pojedynczo lub podwójnie ząbkowany.
Kłoski 15-30 mm długości, (3)5-10(16)-kwiatowe.
Pylniki żółte.
Częsta.
Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:
Gatunek wyróżniający (D.) dla:
Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.
wybrane okazy · selected collections ⇈
#8
leg. Marek Snowarski
/Siechnice k. Wrocławia, Siechnice-Kotowice/
#4
leg. Anna Nowak-Dańda
/łąka w pd.-zach. części Krakowa/
#7
leg. Anna Nowak-Dańda
/Roztocze/
#2
leg. Jarosław Makowski
/Niemcy Sigmaringen/
#1
leg. Barbara Łotocka
/Ursynów, łąka/
wymagania i uprawa
⇈ 🌱 🌸
odmiany uprawne (#1) ⇒ analiza dostępności roślin i nasion
| ▫ | ‘Skinner's Gold’ — liście zielonożółte |
nomenklatura, etymologia ℹ️ ⇈
poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Bromus inermis [🔉 brō·mus *] • (pl) stokłosa bezostna
brōmus
(lat. z gr., subst.)
— łacińskie słowo (u Pliniusza) od greckiego bromos na oznaczenie traw podobnych do owsa
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji