Carex acutiformis (turzyca błotna)
pokrój
Carex acutiformis (turzyca błotna)
przysadki i pęcherzyki
Carex acutiformis (turzyca błotna)
XL
kłos żeński
Carex acutiformis (turzyca błotna)
porównania szerokości liści turzycy błotnej (Carex acutiformis) (węższy z lewej) i turzycy brzegowej (Carex riparia) (szerszy z prawej)
Carex acutiformis (turzyca błotna)
porównanie kształtu języczków liściowych turzycy błotnej (Carex acutiformis) (dłuższy i zaostrzony, z lewej) i turzycy brzegowej (Carex riparia) (krótki i zaokrąglony, z prawej), widać również bardziej wydatne anastomozy na liściach C. riparia
Carex acutiformis (turzyca błotna)
porównianie wielkości pęcherzyków i przysadek turzycy błotnej (Carex acutiformis) (mniejsze z lewej) i turzycy brzegowej (Carex riparia) (większe z prawej)
Carex acutiformis (turzyca błotna)
porównianie wielkości kłosów żeńskich turzycy błotnej (Carex acutiformis) (mniejsze z lewej) i turzycy brzegowej (Carex riparia) (większe z prawej)
Carex acutiformis (turzyca błotna)
Carex acutiformis (turzyca błotna)
XL
Carex acutiformis (turzyca błotna)
XL

opis

Carex acutiformis (turzyca błotna)
pęcherzyk i przysadki turzycy błotnej (Carex acutiformis)
Carex acutiformis (turzyca błotna)
fragment kłosa żeńskiego turzycy błotnej (Carex acutiformis)
Carex acutiformis (turzyca błotna)
przysadki i pęcherzyki
Bylina z silnymi, grubymi podziemnymi rozłogami. Pędy (30)60-120 cm wysokości, w górę szorstkie; u nasady okryte jasnobrązową, purpurowoczerwono przebarwioną osłoną z pochew liściowych, dolnych, bezblaszkowych liści, mocne, rozpadają się pozostawiając siateczkowatą osłonkę w dole trzonu.

space

Kwiatostan z 4-7 kłosami. Górne (1)2-4 kłosów z kwiatami męskimi, zbliżone do siebie, wąskocylindryczne, lancetowatocylindryczne, (2)3-5(7) cm długości i stosunkowo wąskie, 5-7 mm szerokości; przysadki kwiatów męskich wydłużonolancetowate, kasztanowobrązowe.

space

Przysadki dłuższe lub równie długie jak pęcherzyki, stosunkowo wąskie, lancetowate do wąskolancetowatych, dwa razy węższe od pęcherzyków, ze ±stopniowo zaostrzonym i długim, na brzegach zadziorkowatym, szydlastym zakończeniem; ciemne kasztanowobrązowe, pośrodku z zielonym nerwem.
Pęcherzyki w zarysie podługowatojajowate, cienkościenne, w przekroju silnie przypłaszczone trójgraniaste, (3.5)4-5(5.5) mm długości, najpierw szarooliwkowe, szarozielone, potem brunatne, z wystających jasnymi żyłkami, punktowane lub brodawkowane, w dole zaokrąglone, w górze szybko zwężone w krótki (do 0.5 mm), bardzo płytko, półokrągło, wycięty dzióbek, gładki, czasem nieco zadziorkowaty. Znamiona trzy.

space

występowanie

Takson rodzimy lub trwale zadomowiony. [491]
wystepowanie - Carex acutiformis (turzyca błotna)
Carex acutiformis (turzyca błotna)
porównanie wielkości turzycy brzegowej (Carex riparia) (większa, grupa z lewej) i turzycy błotnej (Carex acutiformis) (mniejsza, liczniejsza grupa z prawej)
ekologiczne liczby wskaźnikowe Carex acutiformis (turzyca błotna)
Pospolita.

space

Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:
space_elw
Gatunek wyróżniający (D.) dla:
space_elw
Stałość w zdjęciach fitosocjologicznych dla wybranych syntaksonów[7]:
space_elw

Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.

Carex gracilis Curtis
turzyca zaostrzona

Carex acuta Good. · Carex acuta L. var. rufa L. · takson rodzimy lub trwale zadomowiony[491]
turzyca zaostrzona (Carex gracilis)
Carex gracilis
wystepowanie - Carex gracilis (turzyca zaostrzona)
Carex gracilis (turzyca zaostrzona)
kłos żeński na początku kwitnienia
Bardzo podobna z wyglądu do turzycy błotnej (Carex acutiformis) ale ma pęcherzyki z dwoma znamionami, ma bardzo krótką, tępo uciętą szyjkę; przysadki są ostro zakończone ale bez długiego, szydłowatego zakończenia.

space

Carex riparia Curtis
turzyca brzegowa

takson rodzimy lub trwale zadomowiony[491]
turzyca brzegowa (Carex riparia)
Carex riparia
wystepowanie - Carex riparia (turzyca brzegowa)
Często rośnie razem z podobną turzycą brzegową (Carex riparia) (także trzy znamiona i podobne przysadki oraz pęcherzyki, silne rozłogi). Turzyca brzegowa (Carex riparia) jest generalnie okazalsza i wyższa ((30)60-150(200)) cm wysokości, pochwa u nasady pędu jest brązową do czerwonawobrązowej, cała lub rozpada się w kawałkach, bez pozostawienia siateczkowatej osłonki w dole trzonu. Liście szersze (10-25 mm szerokości), z licznymi wystającymi poprzecznymi łącznikami nerwów.

space

Pęcherzyki w zarysie jajowatostożkowate, skórzaste, grubościenne, w przekroju zaoblonotrójgraniaste, większe (5-6.5 mm długości), ciemnoszare, dzióbek dłuższy (do 1 mm).

space

Carex melanostachya M. BIEB. ex Willd.
turzyca ciemnokłosa (zwisła)

Carex nutans Host · takson rodzimy lub trwale zadomowiony[491] · Czerwonej Lista 2016[311] — CR – krytycznie zagrożony
turzyca ciemnokłosa (zwisła) (Carex melanostachya)
Carex melanostachya
Bylina z długimi rozłogami, pędy 30-60 cm wysokości.

space

Bardzo rzadka. Podmokłe łąki.

wybrane okazy · selected collections

#16
10 05 07 - 2
leg. Marek Snowarski
/Szczodre k. Wrocławia/
#6
sm.090602-2
leg. Michał Smoczyk, msmoczyk at wp pl
/Równina Torzymska, Starościn/
#6
02 05 12 - 4
leg. Marek Snowarski
/dolina rz. Bystrzycy k. Wrocławia/
#5
02 04 27 - 8
leg. Marek Snowarski
/dolina rz. Bystrzycy k. Wrocławia/
#1
02 05 03 - 4b
leg. Marek Snowarski
/Ratyń-Galów, k. Wrocławia/
literatura · references
specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈
  • Komarov, V.L., Schischkin, B.K., 1935 — Flora URSS. T.3 p.400+405i [85.3]
  • Fedorov R.V., 1976 — Flora Partis Europaeae URSS. T.2 p.167+142k+166i [86.2]
  • Haeupler, H., Muer, T., 2000 — Bildatlas der Farn- und Blütenpflanzen Deutshlands. p.624 [9]
  • Bordzilowski, E., Lavrenko, E., 1940 — Flora URSR. T.2 Typhaceae — Cyperaceae p.554 [89.2]
  • Rothmaler W., 2005 — Exkursionsflora von Deutschland, Band 4. Gefäßpflanzen: Kritischer Band. p.858 [40]
  • Rutkowski L., 1998 — Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. p.631 [15]
  • Szafer, Wł., Kulczyński, St., Pawłowski, B., 1988 — Rośliny polskie, cz. I i II. p.866 [3]
  • Rothmaler W., 1995 — Exkursionsflora von Deutschland, Band 3. Gefäßpflanzen: Atlasband. p.673 [11]
  • Săvulescu, T., 1966 — Flora Romanicae. T.11 Alismataceae — Cyperaceae p.830+831i+695k [91.11]
  • Mądalski J. et al., 1930-90 — Atlas flory polskiej i ziem ościennych p.364 [17]
  • Tutin T.G. et al., 1980 — Flora Europaea. Volume 5. Alismataceae to Orchidaceae (Monocotyledones) p.303 [150.5]
  • Mirek Z. et al., 2020 — Vascular plants of Poland. An annotated checklist. Rośliny naczyniowe Polski. Adnotowany wykaz gatunków. [491]
  • Zając, A., Zając, M. (Eds.), 2001 — Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce. - Distribution Atlas of Vascular Plants in Poland. [25]
  • Matuszkiewicz W., 2001 — Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. [14]
  • Kaźmierczakowa R. (red.) et al., 2016 — Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. [311]
  • Nie znaleziona literatura id:
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji