Fumaria schleicheri Soy.-Will. [🔉 fu·ma·ri·a *]

Roślina jednoroczna, zielona lub szarozielona nieco owoszczona, naga. Łodyga wzniesiona albo podnosząca się, rzadziej pokładająca się lub pnąca się za pomocą ogonków liściowych; rozgałęziająca się od nasady, (10) 15 – 30 (40) cm długości; gałązki dość wiotkie.

Kwiatostany liczne, luźne, licznokwiatowe grona z (8) 12 – 20 (25)-kwiatami; szypuła kwiatostanu 1 – 2 cm długości, krótsza od części z kwiatami.

Korona 5 – 6 mm długości, intensywnie różowa do różowopurpurowej, rzadko kiedy biała lub żółtawobiała, na szczycie ciemno ciemna czarnopurpurowa. Górny płatek korony na szczycie tępy, zaokrąglony lub ucięty. Ostroga stosunkowo wąska, wygięta w dół.

Dojrzałe owoce kulistawe, nieco dłuższe (2.0 – 2.3mm) niż szersze (2.0 – 2.2mm), powierzchnia bardzo drobnoziarnista, wierzchołek zaokrąglony ale z widocznym krótkim kończykiem; bez rantu lub z rantem jedynie w pobliżu nasady.

Kwitnienie maj – październik.

Rzadka. Głównie na południ Polski na niżu (rzadko przekracza 55° szerokości geograficznej), na pogórzu i wyżej bardzo rzadko.