Fumaria schleicheri Soy.-Will. [🔉 fu·ma·ri·a *]

Roślina jednoroczna, zielona lub szarozielona nieco owoszczona, naga. Łodyga wzniesiona albo podnosząca się, rzadziej pokładająca się lub pnąca się za pomocą ogonków liściowych; rozgałęziająca się od nasady, (10) 15-30 (40) cm długości; gałązki dość wiotkie.

Liście ogonkowe, dwukrotnie pierzastodzielne; odcinki ogonkowe, dłoniasto lub pierzastodzielne, odcinki 1-3 (4) mm szerokości, płaskie, ±równowąskie do lancetowatych, tępo zakończone lub nieco zaostrzone.

Kwiatostany liczne, luźne, licznokwiatowe grona z (8) 12-20 (25)-kwiatami; szypuła kwiatostanu 1-2 cm długości, krótsza od części z kwiatami.

Działki trójkątniejajowate, drobne, 0.6-1.2 mm długości, 0.3-0.6 mm szerokości, nieco szersze niż średnica szypułki kwiatu, bardzo szybko opadają.

Korona 5-6 mm długości, intensywnie różowa do różowopurpurowej, rzadko kiedy biała lub żółtawobiała, na szczycie ciemno ciemna czarnopurpurowa. Górny płatek korony na szczycie tępy, zaokrąglony lub ucięty. Ostroga stosunkowo wąska, wygięta w dół.

Szypułka owocu cienka i długa, (2.5) 3-4 (5) mm długości, 1.5-2× dłuższa niż średnica owocu, prosto odstająca. Przysadki krótkie, 3-4× krótsze od szypułki owocu, stanowią 1/5-1/3 długości szypułki.

Dojrzałe owoce kulistawe, nieco dłuższe (2.0-2.3mm) niż szersze (2.0-2.2mm), powierzchnia bardzo drobnoziarnista, wierzchołek zaokrąglony ale z widocznym krótkim kończykiem; bez rantu lub z rantem jedynie w pobliżu nasady.

Kwitnienie maj-październik. Roślina jednoroczna, zielona lub szarozielona nieco owoszczona, naga. Łodyga wzniesiona albo podnosząca się, rzadziej pokładająca się lub pnąca się za pomocą ogonków liściowych; rozgałęziająca się od nasady, (10) 15-30 (40) cm długości; gałązki dość wiotkie.

Kwiatostany liczne, luźne, licznokwiatowe grona z (8) 12-20 (25)-kwiatami; szypuła kwiatostanu 1-2 cm długości, krótsza od części z kwiatami.

Korona 5-6 mm długości, intensywnie różowa do różowopurpurowej, rzadko kiedy biała lub żółtawobiała, na szczycie ciemno ciemna czarnopurpurowa. Górny płatek korony na szczycie tępy, zaokrąglony lub ucięty. Ostroga stosunkowo wąska, wygięta w dół.

Dojrzałe owoce kulistawe, nieco dłuższe (2.0-2.3mm) niż szersze (2.0-2.2mm), powierzchnia bardzo drobnoziarnista, wierzchołek zaokrąglony ale z widocznym krótkim kończykiem; bez rantu lub z rantem jedynie w pobliżu nasady.

Kwitnienie maj-październik.

Rzadka. Głównie na południ Polski na niżu (rzadko przekracza 55° szerokości geograficznej), na pogórzu i wyżej bardzo rzadko.

Najczęściej na terenach zruderalizowanych, zaroślach, na brzegach lasów. Rzadko jako chwast upraw. Preferuje gleby suche, gliniaste, kamieniste lub piaszczyste, wapienne lub zasadowe.Rzadka. Głównie na południ Polski na niżu (rzadko przekracza 55° szerokości geograficznej), na pogórzu i wyżej bardzo rzadko.